ماده ۴۴۴ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۴۴۴ قانون آیین دادرسی مدنی''': چنانچه روز آخر موعد، مصادف با روز تعطیل ادارات باشد یا به جهت آماده نبودن دستگاه قضایی مربوط امکان اقدامی نباشد، آن روز به حساب نمی‌آید و روز آخر موعد، روزی خواهد بود که ادارات بعد از تعطیل یا رفع مانع باز می‌شوند.

* {{زیتونی|[[ماده ۴۴۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}

روزی که در عرف و عادت تمام یا بخشی از اصناف و جماعت دست از کار خود بکشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=115944|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>

این قانون در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته اما، مطابق ماده ۶۱۳ قانون سابق اگر روز آخر تعطیل رسمی نبود ولی عملاً اقدامی برای شخص وجود نداشت به ضرر او تمام می‌شد و موعد خاتمه یافته تلقی می‌گردید، اما در قانون جدید این مشکل را از جهتی مورد توجه قرار داده تا حقی از شخصی که می‌بایست در موعد قانونی یا قضائی وظیفه ای را انجام دهد، ضایع نگردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3984556|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=576188|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=565628|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>