ماده ۴۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==

در مواردی که حق انتخاب [[داور]] به [[شخص ثالث|ثالث]] داده شده باشد و ثالث از انتخاب داور امتناع نماید، طرفین می‌توانند توسط [[دادگاه]] یا با اراده خود داور را تعیین نمایند. در این فرض نیازی به ارسال اظهارنامه نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=576440|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که معرفی داور یا ثالث موضوع '''ماده ۴۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی،''' از طریق اظهارنامه موضوعیت دارد و ابلاغ از طرق دیگر، بی‌اثر بوده و مبدأ مهلت‌های ۱۰ روزه مقرر در '''ماده ۴۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی''' و [[ماده ۴۶۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق داوری داخلی|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4798832|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=کریمی|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=پرتو|چاپ=2}}</ref> همچنین، در مورد تعداد داوران قانون ساکت است و صرفاً نشانه‌هایی مبنی بر این که حداکثر تعداد داوران باید سه نفر باشند، وجود دارد. با این وجود، به نظر می‌رسد با توجه به مواد داوری آیین دادرسی مدنی و همچنین [[ماده ۱۰ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده ۱۰ قانون داوری تجاری بین‌المللی]] تعیین بیش از سه نفر و حتی با عده زوج منع قانونی ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1257408|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>

== رویه‌های قضایی ==