ماده ۱۷۳ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

== توضیح واژگان ==

* [[ورشکستگی]]: ورشکستگی، وضع [[بازرگان]] عاجز از اجرای [[تعهد|تعهدات]] بازرگانی است. بدین معنا که نتواند [[دین|دیون]] [[دین حال|حال]] خود را بدهد. به عبارت دیگر اگر در [[دارایی]] حاضر، قسمت مثبت دارایی کمتر از قسمت منفی باشد حالت [[ورشکستگی]] [[تاجر]] محقق است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=301 نکته از قانون شوراهای حل اختلاف|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2721204|صفحه=|نام۱=ابوالفضل|نام خانوادگی۱=نیکوکار|چاپ=1}}</ref> همچنین، اینطور مطرح شده است که ورشکستگی، حالتی است که در آن تاجر از تأدیه وجوهی که بر عهده او است ناتوان باشد. لذا ورشکستگی را باید معلول توقف دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=114844|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>

* [[شریک سهامی در شرکت مختلط سهامی]]: بق [[ماده ۱۶۲ قانون تجارت]]، «[[شرکت مختلط سهامی]] [[شرکت تجاری|شرکتی]] است که در تحت اسم مخصوصی بین عده [[شریک سهامی در شرکت مختلط سهامی|شرکاء سهامی]] و یک یا چند نفر [[شریک ضامن]] تشکیل می‌شود. شرکاء سهامی کسانی هستند که سرمایه آن‌ها به صورت [[سهام]] یا قطعات سهام متساوی القیمه درآمده و [[مسئولیت]] آنها تا میزان همان سرمایه است که در شرکت دارند ...».<ref>[[ماده ۱۶۲ قانون تجارت]]</ref>