۳۴٬۱۶۳
ویرایش
جز (added Category:اصطلاحات حقوق اساسی using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[رده:اصطلاحات قانون اساسی]] | [[رده:اصطلاحات قانون اساسی]] | ||
[[رده:اصطلاحات حقوق اساسی]] | [[رده:اصطلاحات حقوق اساسی]] | ||
پس از انقلاب صنعتی و وفور ابزارها و سلطه آدمیان بر طبیعت، رفته رفته بهرهبرداری بیش از حد از آن، موجب تخریب و آلودگی [[محیط زیست]] گردید و متعاقباً این روند، توجه اندیشمندان را به خود جلب کرد و امروزه به یکی از دغدغههای مهم بشری تبدیل شده و حمایتهای قانونی و قضایی از آن رو به رشد و فزایندگی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزهها، قوانین|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نامه هستی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4460840|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=ایمانی|نام۲=امیررضا|نام خانوادگی۲=قطمیری|چاپ=1}}</ref> | |||
در [[قانون اساسی]] جمهوری اسلامی ایران نیز موضوع '''حفاظت محیط زیست''' مورد توجه قرار گرفته است. مطابق [[اصل ۵۰ قانون اساسی]]: «در [[جمهوری اسلامی]]، حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسلهای بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند، وظیفه عمومی تلقی میگردد. از این رو فعالیتهای اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیرقابل جبران آن ملازمه پیدا کند، ممنوع است.» | |||
علیرغم اهمیتی که قانون اساسی برای سلامت محیط زیست قائل است، در خصوص نحوه اداره آن سکوت کردهاست، اما با توجه به اینکه در دورههای گذشته سازمان منطقا وابسته به [[نخست وزیر|نخستوزیر]] بوده و اکنون این پست حذف گردیدهاست، این سازمان وابسته به [[رئیس جمهور|ریاست جمهوری]] است که از طریق یکی از [[معاونان رئیس جمهور|معاونان]] خود آن را اداره میکند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3851520|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=هاشمی|چاپ=23}}</ref> به بیان دیگر وظیفه حفاظت از محیط زیست بر عهده سازمانی به نام سازمان حفاظت از محیط زیست قرار گرفته و این سازمان به دلیل طبیعت کاری خاص خود میبایست نظارت عالیه بر همه دستگاههای دولتی داشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4722820|صفحه=|نام۱=امیر|نام خانوادگی۱=ساعدوکیل|نام۲=پوریا|نام خانوادگی۲=عسکری|چاپ=3}}</ref> | |||
==اصول و مواد مرتبط== | |||
[[اصل ۵۰ قانون اساسی]] | |||
[[ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)]] | |||
==در رویه قضایی== | |||
رای شماره ۴۰۹ مورخ ۱۳۸۲/۱۰/۱۴ [[هیئت عمومی دیوان عدالت اداری]] در خصوص ابطال [[بخشنامه]] شماره ۴۷۱۱۳/۴۲۱ هیئت همومی دیوان عدالت اداری مورخ ۱۳۶۵/۱۱/۰۱ و ۵۳۶۲۳/۴۲۴ مورخ ۱۳۶۶/۲/۱۴ وزارت نیرو، یکی از آراء مهمی است که دیوان در خصوص حفاظت و صیانت از منابع آبی صادر نموده و عبارات آن قابل توجه است: بدون تردید حفظ و صیانت از منابع و ذخایر آبی کشور به ویژه سفره های آب زیر زمینی و بهرهبرداری از آنها یک ضرورت است و باید به عنوان یک امر حیاتی مورد توجه قرار گیرد… و بخصوص در مناطق کمآب و دشتهایی که با محدودیتهای شدید منابع آبی و نزولات جوی مواجه هستیم این موضوع از اهمیت بالاتری برخوردار است و دستگاههای اجرایی و قانونی بویژه وزارت نیرو و کشاورزی در این رابطه مسئولیت بیشتری دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اصول حقوق اداری (در پرتو آرای دیوان عدالت اداری)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3123552|صفحه=|نام۱=مهدی|نام خانوادگی۱=هداوند|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مشهدی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} |
ویرایش