ماده ۵۴۵ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

مساقات: مساقات در لغت، یعنی آبیاری.(85437) و در اصطلاح، مساقات عقدی است که به موجب آن، شخصی درخت خود را، در اختیار دیگری قرار می دهد تا با آبیاری آن، مالک قسمتی از ثمره اش گردد.(276416) و به قراردادی که نسبت به اشجار با ریشه ثابت، به ازای سهمی معین از ثمره آن صورت می پذیرد؛ مساقات گویند.(967133)

اگر عامل، بدون اذن مالک درخت، با دیگری عقد مساقات منعقد نماید؛ چنین قراردادی فضولی بوده؛ و سوءنیت عامل محرز است. و عناصر غصب نیز وجود دارد.(84408) و اگر در مساقات، مباشرت عامل قید شده باشد؛ مرگ عامل، موجب بطلان عقد می گردد. اما چنانچه، مباشرت وی، به صورت شرط ضمن عقد، مورد توافق طرفین قرار گرفته باشد؛ درصورت تخلف عامل از مفاد شرط مزبور، مالک درخت می تواند عقد را فسخ نموده؛ و نیز چنانچه عامل وفات یابد؛ با اسقاط شرط توسط مالک، ورثه عامل می توانند به مفاد قرارداد عمل نمایند.(398076) و برخلاف مزارعه، در مساقات، عامل نمی تواند عقد را، به دیگری واگذار نموده؛ و یا برای خود شریک اتخاذ نماید. مگر درصورت رضایت مالک درخت.(59351)

عامل نمی تواند با ثالث، عقد مساقات منعقد نماید. مگر درصورت اذن مالک درخت. لیکن اذن مزبور، به این معنا است که مالک، مساقات با عامل را، فسخ نموده؛ و او را وکیل می نماید تا مساقات جدیدی را با شخص ثالث، منعقد نماید. که دراینصورت عامل سابق، مالک حصه ای نمی گردد. در مساقات، عامل می تواند برای خود، شریک اتخاذ نماید.(12014)

در مزارعه نیز مانند مساقات، عامل نمی تواند بدون اذن مالک، عقد را به دیگری منتقل نماید. لذا قانونگذار نباید بین دو موردی که حکم آنها، یکسان است؛ قائل به تفکیک می گردید.(91005)