۸۵۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قانون آیین دادرسی مدنی'''، در اصطلاحات اسلامی مطلقاً به مقررات رسیدگی طرق الحکم می‌گفتند و در واقع قوانینی است که قضات در رسیدگی [[مدنی]] و [[امور حسبی]] به کار می‌برند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=338332|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | '''قانون آیین دادرسی مدنی'''، در اصطلاحات اسلامی مطلقاً به مقررات رسیدگی طرق الحکم می‌گفتند و در واقع قوانینی است که قضات در رسیدگی [[مدنی]] و [[امور حسبی]] به کار می‌برند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=338332|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== پیشینه == | |||
اولین قانون مشابه با قانون آیین دادرسی مدنی فعلی در ایران، تحت عنوان [[قانون اصول تشکیلات عدلیه و محاضر شرعیه و حکام صلحیه]] در سال 1290 شمسی، پس از پیروزی انقلاب مشروطه و با پیشنهاد کمیسیون عدلیه در دومین دوره [[مجلس شواری ملی]] به تصویب رسید. | |||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||