۸۵۶
ویرایش
←مواد مرتبط
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
*{{زیتونی|[[ماده 61 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 61 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 63 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 63 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
{{مواد قانون کار}} | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[اصل ۱۷ قانون اساسی]] | |||
== پیشینه == | |||
در [[ماده 14 قانون کار 1337]] در این باب بیان شده بود: «در هر هفته روز جمعه روز تعطیل کارگران با استفاده از [[مزد]] می‌باشد. چنانچه با موافقت [[کارگر]] روز معین دیگری در هفته به طور مستمر برای تعطیل تعیین شود روز مزبور در حکم تعطیل هفتگی خواهد بود. تبصره - کارگرانی که روز جمعه کار می‌کنند یک روز دیگر از ایام هفته حق تعطیل با استفاده از مزد خواهند داشت. به کارگران غیر نوبتی که روز جمعه را کار می‌کنند در صورتی که روز دیگری در هفته به آنان تعطیل داده شود سی و پنج درصد اضافه پرداخت خواهد شد و هر گاه با موافقت کارگر روز دیگری در هفته تعطیل داده نشود ۱۳۵ درصد اضافه بر مزد روزانه پرداخت خواهد شد». بنابراین مشاهده می‌شود که تبصره‌های 2 و 3 قانون فعلی در قانون سابق مصداق نداشتند. | |||
== نکات توضیحی، تفسیری دکترین == | |||
چنانچه ضرورت اقتضا نماید [[کارگر]] با توجه به نوع کار در روز جمعه اشتغال داشته باشد مثل [[کارگر|کارگران]] امور آب، برق و اتوبوس رانی که اجباراً لازم است تعدادی از [[کارگر|کارگران]] مزبور و کارکنان موسسات مزبور روز جمعه فعالیت داشته باشند، باید برای آنان روز دیگری از هفته به عنوان تعطیل و با استفاده از مزد تعیین گردد، ضمن اینکه چنین [[کارگر|کارگرانی]] بواسطه انجام کار در روز جمعه 40 درصد اضافه بر مزد دریافت می نمایند لذا توافق [[کارگر]] و [[کارفرما]] در جایگزین ننمودن روز تعطیل دیگر به جای جمعه میسرنبوده و معتبر نیست و بهره مند شدن [[کارگر]] از یکروز تعطیل اجباری است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1753688|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=موحدیان|چاپ=4}}</ref> | |||
تعطیل یک روز معین در هفته به عنوان تعطیل هفتگی در همه حال و بدون هیچ استثنایی اجباری بوده و این تعطیل علی الاصول در روز جمعه خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4517380|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
طبق [[اصل 17 قانون اساسی]] تعطیل رسمی هفتگی روز جمعه است. البته اگر به بعد مذهبی تعطیلی هفتگی توجه داشته باشیم اقلیتهای دینی نیز یک روز تعطیلی مربوط به خود (شنبه برای یهودیان و یکشنبه برای مسیحیان)پای بندند. نظر به اینکه [[اصل ۱۳ قانون اساسی|اصل سیزدهم قانون اساسی]] آزادی انجام مراسم دینی اقلیتهای دینی شناخته شده را مورد تأکید قرار داده است می توان استنباط نمود که اقلیتهای مذکور به شرط آن که با [[نظم عمومی]] کشور مغایرتی نداشته باشد حق استفاده از تعطیل هفتگی مربوط به خود را همانند [[کارگر|کارگران]] مسلمان دارا باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4200288|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سلمان طاهری|چاپ=2}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | |||
[[رده:شرایط کار]] | [[رده:شرایط کار]] | ||
[[رده:تعطیلات و مرخصیها]] | [[رده:تعطیلات و مرخصیها]] | ||