۷۴۸
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/53|شماره پرونده=1400-168-53 ک|تاریخ نظریه=1400/03/30}} '''استعلام''': با توجه به ماده ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری که بیان داشته است هر گاه شاکی یا مدعی خصوصی در جرایم غیر قابل گنباشد و اجرای احکام هم از دستیابی به...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/53|شماره پرونده=1400-168-53 ک|تاریخ نظریه=1400/03/30}} | {{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/53|شماره پرونده=1400-168-53 ک|تاریخ نظریه=1400/03/30|موضوع نظریه=[[آیین دادرسی کیفری]]|محور نظریه=[[گذشت شاکی]]}} | ||
''' | '''چکیده نظریه شماره 7/1400/53 مورخ 1400/03/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مقررات گذشت شاکی در مرحله اجرای احکام کیفری:''' [[گذشت شاکی|اعلام گذشت]] موضوع [[ماده ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲]] که در کاستن از آلام روحی و روانی [[شاکی]] نقش مؤثری دارد، [[موضوعیت یا طریقیت داشتن قوانین برای قاضی|موضوعیت]] داشته و صرف عدم پی گیری پرونده از سوی شاکی در مرحله [[اجرای احکام کیفری]] گذشت تلقی نمی شود و جهتی برای درخواست [[محکوم علیه|محکوم]] دایر بر [[تخفیف مجازات]] نمی باشد. | ||
== استعلام == | |||
با توجه به ماده ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری که بیان داشته است هر گاه شاکی یا [[مدعی خصوصی]] در [[جرایم غیر قابل گذشت]] باشد و اجرای احکام هم از دستیابی به او مایوس شود و یا دستیابی به او غیر ممکن شود، آیا به منزله اعراض شاکی از شکایت خود است و عدم حضور او را می توان صرف نظر تلقی کرد یا این که شاکی حتما بایستی صرف نظر خود را به اجرای احکام اعلام کند؟ | |||
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | == نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | ||
با توجه به عبارت از شکایت خود صرف نظر کند در ماده ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و مستنبط از مواد ۴۹۰ و ۴۹۴ همین قانون مبنی بر ضرورت اجرای رأی قطعی مگر در مواردی که قانون مقرر نماید ، اعلام گذشت موضوع ماده ۴۸۳ قانون یاد شده که در کاستن از آلام روحی و روانی شاکی نقش مؤثری دارد، موضوعیت داشته و صرف عدم پی گیری پرونده از سوی شاکی گذشت تلقی نمی شود و جهتی برای درخواست محکوم دایر بر تخفیف مجازات به استناد ماده ۴۸۳ نیست | با توجه به عبارت از شکایت خود صرف نظر کند در ماده ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و مستنبط از [[ماده ۴۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری|مواد ۴۹۰]] و [[ماده ۴۹۴ قانون آیین دادرسی کیفری|۴۹۴ همین قانون]] مبنی بر ضرورت اجرای [[رأی قطعی]] مگر در مواردی که قانون مقرر نماید ، اعلام گذشت موضوع ماده ۴۸۳ قانون یاد شده که در کاستن از آلام روحی و روانی شاکی نقش مؤثری دارد، موضوعیت داشته و صرف عدم پی گیری پرونده از سوی شاکی گذشت تلقی نمی شود و جهتی برای درخواست محکوم دایر بر تخفیف مجازات به استناد ماده ۴۸۳ نیست. | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲]] | |||
* [[ماده ۴۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲]] | |||
* [[ماده ۴۹۴ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴۹۴ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲]] | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[گذشت شاکی|گذشت]] | |||
* [[مدعی خصوصی]] | |||
* [[شاکی]] | |||
* [[محکوم علیه|محکوم]] | |||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۰]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۰]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (کیفری)]] | |||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (آیین دارسی کیفری)]] | |||
[[رده:گذشت شاکی]] | |||
[[رده:نظریه 2]] |
ویرایش