ماده ۶۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۶۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری:'''(الحاقي 08/07/1393) دستور تفتيش و توقيف بايد شامل اطلاعاتي از جمله اجراي دستور در محل يا خارج از آن ، مشخصات مكان و محدوده تفتيش و توقيف ، نوع و ميزان داده ‎ هاي مورد نظر ، نوع و تعداد سخت ‎ افزارها و نرم ‎ افزارها ، نحوه دستيابي به داده ‎ هاي رمزنگاري يا حذف شده و زمان تقريبي انجام تفتيش و توقيف باشد كه به اجراي صحيح آن كمك مي ‎ كند .

*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده قبلی]]}}

*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده بعدی]]}}

ماده فوق ناظر بر این اصل کلی است که لازم است در مجوز های تفتیش (اعم از تفتیش یک خانه، اتومبیل یا تفتیش داده ها و سامانه های رایانه ای و مخابراتی) حدود اختیارات ضابط باید مشخص شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحقیقات مقدماتی در جرایم سایبری|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1508692|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=زندی|چاپ=1}}</ref>

عده ای بر این باورند که بهتر بود در این ماده  مواردی را که با توجه به شخصیت متهم نیازمند رعایت تشریفات خاصی بود را احصا می کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون جرایم رایانه ای|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3231736|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=الهی منش|نام۲=ابوالفضل|نام خانوادگی۲=سدره نشین|چاپ=2}}</ref>