ماده ۲۶۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

دادگاه می‌تواند برای کارشناسی خارج از مقر دادگاه از کارشناسان منتخب [[حوزه قضایی]] خود انتخاب کند و البته می‌تواند با [[نیابت قضایی]] در امر کارشناسی و با تفویض تمامی اختیارات رجوع به امر کارشناسی به دادگاه مجری نیابت صورت گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=573132|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> عبارت «دادگاه می‌تواند» نیز موید اختیار دادگاه در اعطای نیابت می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=560400|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> شایان ذکر است در تعیین دستمزد کارشناس مطابق [[ماده ۸ تعرفه دستمزد کارشناسان رسمی مصوب ۱۳۸۴|ماده ۸ تعرفه دستمزد کارشناسان رسمی دادگستری مصوب ۱۳۸۴]]، مواردی مانند هزینه اقامت در خارج از محل زندگی ایاب و ذهاب و .. پیش‌بینی شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=459388|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=573136|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>