نسب

نسب به معنای رابطهٔ خویشاوندی قانونی و شرعی بین دو شخص می‌باشد، نسب یکی از اسباب قرابت است و در مقابل قرابت سببی قرار می‌گیرد، در واقع به رابطه ناشی از تولد، نسب گویند؛ مشروط بر تأیید عرف و شرع، بنا به تعریفی دیگر، نسب یعنی رابطه شرعی و قانونی هر شخص، با اشخاص به وجود آورنده او.

مواد مرتبط

• ماده ۸۶۱ قانون مدنی
• ماده ۸۶۲ قانون مدنی

• ماده ۱۱۵۸ قانون مدنی
• ماده ۱۱۵۹ قانون مدنی
• ماده ۱۱۶۰ قانون مدنی
• ماده ۱۱۶۱ قانون مدنی
• ماده ۱۱۶۲ قانون مدنی
• ماده ۱۱۶۳ قانون مدنی
• ماده ۱۱۶۴ قانون مدنی
• ماده ۱۱۶۵ قانون مدنی
• ماده ۱۱۶۶ قانون مدنی
• ماده ۱۱۶۷ قانون مدنی
• ماده ۳۶۷ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی

در رویه قضایی

• نظریه شماره 7/1401/1086 مورخ 1402/05/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تابعیت فرزندان بدون شناسنامه

فرجام خواهی از احکام راجع به نسب

آرای دادگاه‌های بدوی که به علت عدم درخواست تجدیدنظر قطعیت یافته قابل فرجام خواهی نیست مگر در موارد زیر:

• احکامی که خواسته آن بیش از مبلغ بیست میلیون (۰۰۰ ۰۰۰ ۲۰) ریال باشد.
• احکام راجع به اصل نکاح و فسخ آن، طلاق، نسب، حجر، وقف، ثلث، حبس و تولیت.

مقالات مرتبط

• بررسی وضعیت ارث جنین ناشی از تلقیح مصنوعی پس از فوت صاحب اسپرم (پدر) از منظر فقهی و حقوقی

• مطالعه تطبیقی وضعیت نسب طفل متولّد از رحم جایگزین در حقوق ایران و آمریکا

کتب مرتبط

• دعاوی خانوادگی (دعاوی طلاق، حضانت، انفاق، مهریه، نسب و...)
• رسیدگی عادلانه به دعاوی خانوادگی (با رویکرد تعیین مدت زمان رسیدگی)
• مطالعه تطبیقی نسب و تغییر جنسیت در حقوق ایران و فرانسه

جستارهای وابسته

• ارث
• نفقه
• قرابت سببی
• تلقیح مصنوعی