ماده 5 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[ماده 201 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت]]

در ماهیت وجود سرمایه اسمی برای شرکت های سهامی با مسئولیت محدود و مختلط سهامی تردیدی وجود ندارد چرا که در این شرکت ها مسئولیت صاحبان آورده ها محدود به سهام یا سهم الشرکه آنها در شرکت می باشد لذا قانونگذار ایران همانند سایر کشور حداقلی را برای انها پیش بینی نموده است به همین خاطر در شرکت های شخص که اعتبار شخصی شرکا وجود دارد حداقلی در نظر گرفته نمی شود .<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق بازرگانی شرکت ها (تأسیس، تبدیل، ادغام ،انحلال)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3814468|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=صقری|چاپ=1}}</ref>

به این ماده دو ایراد می توان وارد نمود.اولا هر چند که در زمان اصلاح قانون تجارت ارقام 5 میلیون ریال و یک میلیون ریال برای شرکت مناسب بوداما در حال حاضر باتوجه به کاهش ارزش پول این ارقام به هیچ عنوان برای فعالیت تجاری در قالب شرکت مناسب نیست و لازم است مورد بازنگری قرار گیرد.ثانیا قسمت دوم ماده به طور غیر مستقیم تجویز نموده است که برای مدت طولانی یک سال همین حداقل سرمایه نیز کاهش داده شود که به نظر می رسد این مورد هم غیر منطقی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق شرکت های تجاری (شرح و نقد مقررات حاکم بر شرکت های سهامی عام و خاص با مسئولیت محدود، تعاونی، تضامنی، دولتی و خارجی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3939276|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=پاکدامن|چاپ=1}}</ref>