اظهارنامه: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (added Category:اصطلاحات حقوق خصوصی using HotCat) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (added Category:اصطلاحات حقوق تجارت using HotCat) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[رده:اصطلاحات حقوقی]] | [[رده:اصطلاحات حقوقی]] | ||
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] | [[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] | ||
[[رده:اصطلاحات حقوق تجارت]] |
نسخهٔ ۲۲ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۲
اظهارنامه از دو لغت اظهار و نامه تشکیل شدهاست. اظهار به معنی بروز دادن و آشکار کردن میباشد.[۱] در حقوق برگ اظهارنامه فرم چاپی مخصوصی است نظیر برگه دادخواست که از قدیم تاکنون توسط دادگستری چاپ و به فروش میرسد و از آن به عنوان وسیلهٔ ابراز رسمی به طرف مقابل استفاده میشود.[۲] به عبارت دیگر، اظهارنامه وسیله است که هر شخصی در مقام مدعی میتواند به وسیله آن خطاب به طرف مقابل اظهار حق و ادعایی بنماید. در این گفتگوی دو جانبه دادگاه دخالتی ندارد و مراجع رسمی ابلاغ فقط به امر انتقال این سند و ابلاغ اظهار دو طرف مبادرت مینمایند.[۳]
مواد مرتبط
منابع
- ↑ مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول). چاپ 2. محراب فکر، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4056064
- ↑ قدرت اله واحدی. بایستههای آیین دادرسی مدنی (بر اساس قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379). چاپ 1. میزان، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1867284
- ↑ سیدعباس موسوی. مهارتهای دادرسی هنر دادخواهی دفاع و قضاوت. چاپ 1. میزان، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657560