ماده ۳۵۹ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

الف - قرائت [[کیفرخواست]] توسط منشی دادگاه یا استماع عقیده [[دادستان]] یا نماینده وی در مواردی که طبق قانون، پرونده با بیان ادعای شفاهی در دادگاه مطرح شده‌است.

ت - پرسش از متهم راجع به قبول یا رد اتهام انتسابی و استماع دفاعیات متهم و وکیل او، که عیناً توسط منشی در صورتمجلس قید می‌شود.

ج - بررسی وسایل ارتکاب جرم و رسیدگی به سایر ادله ابرازی از سوی طرفین و انجام هر نوع تحقیق و اقدامی که دادگاه برای کشف واقع، ضروری تشخیص می‌دهد.

مقصود از رسیدگی ترافعی، دعوت طرفین به جلسه [[دادرسی]] و بیان مطالبی از سوی هر کدام در حضور طرف دیگر در راستای اثبات موضع خویش و نیز آگاهی از موضع طرف دیگر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4706380|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>

این ماده به نحوه رسیدگی در دادگاه‌ها و نیز لزوم استماع اظهارات دادستان و نماینده وی پرداخته‌است، بر این اساس نخستین اقدام در دادگاه‌ها قرائت کیفرخواست توسط منشی دادگاه یا استماع عقیده دادستان یا نماینده وی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (بر اساس قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392) (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4869336|صفحه=|نام۱=ایمان|نام خانوادگی۱=یوسفی|چاپ=1}}</ref>