ماده ۲۵۴ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده ۲۵۴ قانون تجارت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۲

۷۸۷ بایت اضافه‌شده ، ۱۲ اکتبر

←‏مواد مرتبط

فاطمه امیدی

گشت‌زنان

۱۴٬۹۶۸

ویرایش

@@ خط ۱۳: / خط ۱۳: @@
 == مطالعات تطبیقی ==
 در ماده 38 قانون متحدالشکل ژنو مقرر شده است که:«دارنده‌ براتی که در روز معین یا به وعده از تاریخ رویت است باید برات را برای پرداخت در روزی که قابل پرداخت است یا در روز غیر تعطیل که متعاقب آن است ارائه دهد».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد سوم) (اسناد تجاری برات، چک، سفته، قبض انبار، اوراق بهادار، بورس)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1832732|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=ستوده تهرانی|چاپ=20}}</ref>
+== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
+[[براتگیر]] اغلب از این که برات در دست چه کسی است، بی‌اطلاع است و به همین جهت، پرداخت وجه برات در روز وعده بایستی از طرف دارنده‌ی برات مورد مطالبه قرار گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد سوم) (اسناد تجاری برات، چک، سفته، قبض انبار، اوراق بهادار، بورس)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1832736|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=ستوده تهرانی|چاپ=20}}</ref>
 == رویه‌های قضایی ==