بطلان در آیین دادرسی کیفری (زراعت): تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب می نویسند:<blockquote> به دنبال وقوع هر جرمی، حق [[تعقیب]] آن جرم برای جامعه به وجود می‌آید و [[دادسرا]] نماینده جامعه برای [[تعقیب جرم]] است. [[دادستان]] باید دعوای عمومی را نزد [[بازپرس]] مطرح کند و انجام تحقیقات مقدماتی را از او درخواست نماید و خودش [[حق]] انجام دادرسی ندارد زیرا طرف [[دعوا]]<nowiki/>ست. درخواست تعقیب جرم، یک دعوای خصوصی نیست بلکه یک دعوای عمومی است که از زمان تعقیب، شروع می‌شود و با انجام [[تحقیقات مقدماتی]] توسط [[بازپرس]] و انجام دادرسی بوسیله [[دادگاه]] ادامه پیدا می‌کند و با صدور [[حکم]] یا [[قرار]] نهایی پایان می‌یابد. همان گونه که [[جرم]] و مجازات باید توسط قانون تعیین شده باشد ([[اصل قانونی بودن جرم و مجازات]])، مقررات [[دادرسی]] جرم نیز باید در قانون آمده باشد که در اصطلاح حقوقی «[[اصل قانونی بودن دادرسی کیفری|اصل قانونی بودن دادرسی]]» نامیده می‌شود. پس دادرسی باید مطابق قانون صورت گیرد و چنانچه تخلفی از قانون رخ دهد با ضمانت اجراهایی همچون بطلان اقدامات یا تصحیح آنها یا مجازات و تنبیه متخلف یا [[جبران خسارت]]<nowiki/>های وارده روبه رو خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بطلان در آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651460|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref></blockquote>

 

 

[[رده:کتاب های آیین دادرسی مدنی]]