واخواست: تفاوت میان نسخه‌ها

[[قانون تجارت]]، تعریفی از '''واخواست''' ارائه نداده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه پژوهشی علوم انسانی (الهیات و حقوق) شماره 15 و 16 بهار و تابستان 1384|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=دانشگاه علوم اسلامی رضوی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1184016|صفحه=|نام۱=دانشگاه علوم اسلامی رضوی|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> لیکن می‌توان واخواست را بدین صورت تعریف نمود:«[[سند]] خارج از [[جریان دادرسی]] که عموماً توسط [[مأمور ابلاغ]] تنظیم می‌شود، مگر در موارد استثنایی که به وسیله‌ی [[سردفتر]] به عمل می‌آید، بدین منظور که به طور رسمی، عدم [[تأدیه|تأدیه‌ی]] [[برات]] را در سررسید محقق سازد».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه پژوهشی علوم انسانی (الهیات و حقوق) شماره 15 و 16 بهار و تابستان 1384|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=دانشگاه علوم اسلامی رضوی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1184024|صفحه=|نام۱=دانشگاه علوم اسلامی رضوی|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> در تعریفی دیگر، واخواست یک [[سند رسمی]] تنظیم یافته توسط مأمور ابلاغ یا سردفتر است که حسب تقاضای دارنده‌ی [[سند تجاری]] به منظور تحقق رسمی عدم تأدیه سند در سررسید ([[واخواست عدم تأدیه]]) و یا امتناع ار قبول برات از جانب [[براتگیر]] ([[واخواست نکول]]) صادر می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه پژوهشی علوم انسانی (الهیات و حقوق) شماره 15 و 16 بهار و تابستان 1384|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=دانشگاه علوم اسلامی رضوی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1184036|صفحه=|نام۱=دانشگاه علوم اسلامی رضوی|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>