ماده ۵۲۷ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

*{{زیتونی|[[ماده ۵۲۶ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}}

*{{زیتونی|[[ماده ۵۲۸ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}}

بر اساس این ماده چنانچه تمام یا بخشی از حقوق و مطالبات ورشکسته از دیگر اشخصا وصول نشود، لازم است هیئت طلبکاران با استحضار ورشکسته و رعایت مصلحت وی و با اجازه دادگاه، طلب تاجر را به خود منتقل کنند. در این فرض مدیر تصفیه اقدامات لازمه را به عمل می آورد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2269104|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=13}}</ref>

# بستانکاران با حق رجحان و بستانکاران عادی <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه کامل محشای قانون تجارت ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6320888|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=عرفانی|چاپ=5}}</ref>

به موجب رأی وحدت رویه شماره 155_1347/12/14 طلبکاران تاجر ورشکسته اعم از اینکه وثیقه داشته باشند یا خیر، حق مطالبه خسارت تأخیر تأدیه تاریخ توقف را ندارند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه کامل محشای قانون تجارت ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6320892|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=عرفانی|چاپ=5}}</ref>

{{پانویس}}

{{مواد قانون تجارت}}

[[رده:ورشکستگی]]

[[رده:تقسیم بین طلبکارها و فروش اموال منقول]]