۱۹۹٬۶۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
ادله اثبات در امور | '''ماده ۳۱۸ قانون آیین دادرسی کیفری:''' [[ادله اثبات جرم|ادله اثبات در امور کیفری]] شامل مواردی میشود که در [[قانون مجازات اسلامی]] مقرر گردیدهاست. تشریفات رسیدگی به ادله به شرح مواد این فصل است. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۱۷ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
== رویه قضایی == | * {{زیتونی|[[ماده ۳۱۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
به موجب رای وحدت رویه صادره از دیوان عالی | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۳۱۷ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
* [[ماده ۳۱۹ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 318 قانون آیین دادرسی کیفری == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# ادله اثبات در امور کیفری مطابق با قانون مجازات اسلامی تعیین میشود. | |||
# تشریفات رسیدگی به ادله اثبات باید مطابق با مواد مقرر در فصل مربوطه از قانون آیین دادرسی کیفری انجام شود. | |||
# قانون مجازات اسلامی بهعنوان منبع اصلی تعیینکننده ادله اثبات در امور کیفری تلقی میشود. | |||
# فصل مربوطه در قانون آیین دادرسی کیفری شامل مواد قانونی است که تشریفات رسیدگی به ادله اثبات را شرح میدهد. | |||
== رویه های قضایی == | |||
به موجب [[رای وحدت رویه]] صادره از [[دیوان عالی کشور]]، عدم [[اقرار]] مؤثر دلیل اثبات جرم نیست، چرا که طریق اثبات جرم یا ارائه [[بینه]] از سوی [[مدعی]] یا اقرار [[مدعی علیه]] است یا [[علم قاضی]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=علل نقض آرای در شعب دیوانعالی کشور (امور کیفری)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=847728|صفحه=|نام۱=یداله|نام خانوادگی۱=بازگیر|چاپ=1}}</ref> همچنین به موجب رای وحدت رویه دیگری به شماره ۳۲/۱۴۹ اظهاراتی که در جریان حفاظت از [[متهم]] اخذ شدهاست نمی تواند مستندی شرعی برای صدور حکم محکومیت وی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=منتخب آرای دیوانعالی کشور در مورد جرایم نظامی و انتظامی (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2370220|صفحه=|نام۱=تدوین معاونت قضایی|حقوقی سازمان قضایی نیروهای مسلح|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | |||
== مصادیق و نمونه ها == | == مصادیق و نمونه ها == | ||
در نمونه ای خانمی با قصد طلاق از همسر خویش، با اجیر کردن زنی برای عشوه گری در مقابل شوهرش و خلوت کردن با او، اقدام به تهیه | در نمونه ای خانمی با قصد طلاق از همسر خویش، با اجیر کردن زنی برای عشوه گری در مقابل شوهرش و خلوت کردن با او، اقدام به تهیه عکسهایی از [[رابطه نامشروع]] همسر خود و این زن کرده و به استناد این تصاویر تقاضای مبلغی و [[تهدید]] به درخواست طلاق در صورت استنکاف همسر از پرداخت این مبلغ را مینماید. دادگاه این خانم را به اخاذی متهم نموده و عکسهای تهیه شده را به دلیل از پیش برنامهریزی شده بودن آنها قابل امعان نظر نمیداند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزا (جلد چهارم) (آرا و رویههای قضایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1164880|صفحه=|نام۱=سیدجعفر|نام خانوادگی۱=بوشهری|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | |||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:دادگاههای کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | |||
[[رده:رسیدگی به ادله اثبات]] | |||
{{DEFAULTSORT:ماده 1590}} |