ماده 140 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۴۰ قانون امور حسبی''': در صورتی که [[غایب مفقودالاثر|غایب]] برای اداره [[مال|اموال]] خود کسی را معین کرده باشد و آن کس فوت شود یا به جهت دیگری صلاحیتش برای اداره اموال از بین برود امین برای اداره اموال معین می‌گردد و اموال به [[تصرف]] [[ورثه]] داده نمی‌شود تا حکم [[موت فرضی]] غایب صادر شود.

== مواد مرتبط ==

* [[ماده ۱۰۱۲ قانون مدنی]]

* [[ماده ۱۰۲۵ قانون مدنی]]

== توضیح واژگان ==

غایب مفقودالاثر: کسی است که از غیبت او مدت بالنسبه مدیدی گذشته و از او به هیچ وجه خبری نباشد.<ref>ماده 1011 قانون مدنی</ref>

موت فرضی: به وضعیتی که مرگ کسی قطعی نبوده ولی به جهت پایان دادن به یک وضعیت متزلزل حقوقی، فوت او مفروض گردد؛ موت فرضی گویند<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=15552|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref> که در این صورت قانونگذار او را مرده فرض می‌نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1062388|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=عدل|چاپ=1}}</ref>

فرض ماده ۱۴۰ این است که غایب برای اداره [[مال|اموال]] و دارایی خود، تعیین تکلیف کرده‌است مانند این که وکیل تعیین کرده باشد در این صورت اگر این شخص بمیرد یا صلاحیتش را از دست بدهد باید برای اداره اموال غایب امین تعیین شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد چهارم) (شخصیت، تابعیت، اسناد سجل احوال، اقامتگاه، قرابت، نکاح و فسخ آن)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=690628|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref> لذا تا زمانی که نماینده غایب صلاحیتش را از دست نداده یا فوت نشده‌است [[دادستان]] در اداره امور مالی او دخالت نمی‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=امور حسبی غایب مفقود الاثر|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2706664|صفحه=|نام۱=سیدمرتضی|نام خانوادگی۱=قاسم‌زاده|چاپ=1}}</ref>

ماده ۱۰۱۲ قانون مدنی و ۱۴۰ [[قانون امور حسبی]] دو فرض متفاوت را مطرح می‌کنند. [[ماده ۱۰۱۲ قانون مدنی]] فرضی را مطرح می‌کند که غایب برای اداره اموال خود کسی را معرفی نکرده‌است در این حالت، دادگاه تکلیف اموال غایب را معین می‌کند و ممکن است با شرایطی به تصرف موقت ورثه داده شود اما در فرض [[ماده 140 قانون امور حسبی]] غایب برای اداره اموال خود کسی را معین کرده‌است در این حالت اموال به تصرف موقت ورثه داده نمی‌شود تا حکم موت فرضی صادر شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6487912|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>

{{هوش مصنوعی (ماده)}}

# اگر غایب برای اداره اموال خود نماینده‌ای تعیین کرده باشد و او فوت کند یا صلاحیتش را از دست دهد، نیاز به تعیین امین برای اداره اموال وجود دارد.

# تحویل اموال به ورثه منوط به صدور حکم موت فرضی غایب است.

# تعیین امین به منظور حفظ و مدیریت اموال غایب انجام می‌گیرد.

== مقالات مرتبط ==

* [[درآمدی بر بازشناسی وکالت مطلق]]

== منابع ==

{{پانویس|۲}}

[[رده:اداره اموال غایب مفقودالاثر]]

[[رده:امین غایب مفقودالاثر]]