ماده ۲۲۵ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
متعارف بودن امری در عرف و عادت به طوری که عقد بدون تصریح هم، منصرف به آن باشد به منزله‌ی ذکر در عقد است.
'''ماده ۲۲۵ قانون مدنی''': متعارف بودن امری در عرف و عادت به طوری که عقد بدون تصریح هم، منصرف به آن باشد به منزله‌ی ذکر در عقد است.
 
 
*{{زیتونی|[[ماده ۲۲۴ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۲۲۴ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۲۲۶ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۲۲۶ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}