ماده ۱۰۱۸ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۰۱۸ قانون مدنی''': مفاد [[ماده ۱۰۱۷ قانون مدنی|ماده فوق]] در موردی نیز رعایت می‌گردد که حکم [[موت فرضی]] [[غایب مفقودالاثر|غایب]] صادر شود.

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

این ماده، که تاریخ صدور حکم موت فرضی را، به منزله پایان [[اهلیت تمتع]] دانسته است؛ وارد بر ماده 956 قانون مدنی می باشد که، مرگ طبیعی را، خاتمه دهنده اهلیت محسوب می نماید. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=346196|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> در واقع، این ماده، باعث تضییق ماده 956 قانون مزبور شده است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=329388|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>