۹۵۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
توقیف بخشی از حقوق محکوم علیه در صورت فقدان مال در صورتی است که محکوم علیه کارمند دولت یا مؤسسات غیر دولتی باشد و حقوق ماهیانه دریافت نماید در غیر این صورت وصول جزای نقدی از حقوق وی صورت نمیگیرد و اجرای احکام باید از طریق شناسایی درآمدهای محکوم علیه جزای نقدی را وصول نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری منطبق با ق.آ.د.ک جدید مصوب 1392|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4880216|صفحه=|نام۱=رجب|نام خانوادگی۱=گلدوست جویباری|چاپ=2}}</ref> | توقیف بخشی از حقوق محکوم علیه در صورت فقدان مال در صورتی است که محکوم علیه کارمند دولت یا مؤسسات غیر دولتی باشد و حقوق ماهیانه دریافت نماید در غیر این صورت وصول جزای نقدی از حقوق وی صورت نمیگیرد و اجرای احکام باید از طریق شناسایی درآمدهای محکوم علیه جزای نقدی را وصول نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری منطبق با ق.آ.د.ک جدید مصوب 1392|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4880216|صفحه=|نام۱=رجب|نام خانوادگی۱=گلدوست جویباری|چاپ=2}}</ref> | ||
عبارت "تضمیبن مناسب" که در متن ماده ذکر شده است بعید به نظر میرسد که برای صدور حکم قابل اخذ نباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4748612|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> بر اساس متن ماده و تبصره 2 آن ، تقسیط جزای نقدی و تبدیل جزای نقدی به حبس به خدمات عمومی رایگان به حکم دادگاه بدوی نیازمند است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4748532|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | |||
== مطالعات فقهی == | == مطالعات فقهی == | ||
خط ۲۴: | خط ۲۶: | ||
=== مستندات فقهی === | === مستندات فقهی === | ||
در صورتی که محکوم علیه از ادای دین امتناع کند به درخواست بستانکار حبس میشود در این مورد فقها اختلافی ندارند. اما اگر محکومعلیه ادعای اعسار کند و پس از تحقیق، صدق گفتار او مشخص گردد قاضی به وی مهلت میدهد که این امر نظر مشهور فقهاست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تأملاتی در حقوق تطبیقی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3086212|صفحه=|نام۱=گروهی از مؤلفان|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | در صورتی که محکوم علیه از ادای دین امتناع کند به درخواست بستانکار حبس میشود در این مورد فقها اختلافی ندارند. اما اگر محکومعلیه ادعای اعسار کند و پس از تحقیق، صدق گفتار او مشخص گردد قاضی به وی مهلت میدهد که این امر نظر مشهور فقهاست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تأملاتی در حقوق تطبیقی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3086212|صفحه=|نام۱=گروهی از مؤلفان|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | ||
== انتقادات == | |||
مطابق [[اصل ۱۵۶ قانون اساسی|اصل 156 قانون اساسی]]، احياي حقوق عامه و گسترش عدل و آزاديهاي مشروع و اقدام مناسب براي پيشگيري از وقوع جرم و اصلاح مجرمين از وظایف قوه قضاییه میباشد. حال آنکه با حبس محکومان مالی نمیتوان به جبران خسارت طلبکار امیدوار بود چرا که در این صورت امکان جبران برای محکوم علیه کاهش مییابد یا به طور کل از بین میرود. از طرفی از آن جایی که در حقوق ایران وصول حقوق دولتی و جریمه بر حقوق بزهدیده اولویت دارد وصول این جزای نقدی ،حقوق بزه دیده را تحت تأثیر قرار میدهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تأملاتی در حقوق تطبیقی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3086336|صفحه=|نام۱=گروهی از مؤلفان|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | |||
نحوهی نگارش جمله آخر تبصره 1 دارای ایراد میباشد و برعکس نگارش شده است و باید به این شکل تصحیح شود: در ازای هر حبس ( بازداشت قبلی) محکومعلیه به میزان سیصد هزار ریال از جزای نقدی وی کسر میگردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری منطبق با ق.آ.د.ک جدید مصوب 1392|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4880272|صفحه=|نام۱=رجب|نام خانوادگی۱=گلدوست جویباری|چاپ=2}}</ref> | |||
شایسته بود حکم تبصره 2 این ماده ذیل ماده [[ماده ۵۳۲ قانون آیین دادرسی کیفری|532 قانون آیین دادرسی کیفری]] میآمد چرا که مقررات مربوط به جزای نقدی در مواد [[ماده ۵۳۰ قانون آیین دادرسی کیفری|530]] تا [[ماده ۵۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری|533 قانون آیین دادرسی کیفری]] ذکر شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری منطبق با ق.آ.د.ک جدید مصوب 1392|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4880448|صفحه=|نام۱=رجب|نام خانوادگی۱=گلدوست جویباری|چاپ=2}}</ref> | |||
== رویه قضایی == | |||
نظریه 7/4054 _ 1381/5/2 ا.ح.ق: اگر محکوم علیه که به حبس و جزای نقدی محکوم شده وثیقهای از مال خود سپرده باشد استیفای جزای نقدی از آن بلااشکال است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه قوانین و مقررات آیین دادرسی کیفری (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=معاونت تدوین،تنقیح و انتشار قوانین و مقررات ریاست جمهوری|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4285740|صفحه=|نام۱=معاونت تدوین تنقیح|انتشار قوانین|مقررات ریاست جمهوری|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
<references /> |
ویرایش