ماده ۵۷۵ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۴۶۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (added Category:رفرنس using HotCat)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
در خصوص تجاری که به ورشکستگی به تقلب محکوم شده اند، حتی در فرض وجود شرایط برای اعاده اعتبار واقعی یا قانونی، مادام که از حیث جزایی اعاده حیثیت نشود، امکان تقاضای اعاده اعتبار وجود ندارد.1838816 این ماده را از موارد اعمال مجازات تبعی برای تاجر ورشکسته به تقلب دانسته اند.2395628همچنین در ادامه ماده فوق مسلماً مقصود از «اشخاص» اشخاص تاجر است. در خصوص این افراد اعاده اعتبار زمانی محقق است که مدت ممنوعیت اشتغال به تجارت منتفی شود. در واقع گروهی معتقدند مقصود مقنن از وضع ماده فوق این بوده است که تاجر ورشکسته چنانچه در مدتی که به دلیل حکم ورشکستگی از حقوق اجتماعی محروم می شود، مرتکب جرایم سرقت یا کلاهبرداری یا خیانت در امانت شود، لازم است نخست از حیث جزایی اعاده حیثیت کرده و سپس تقاضای اعاده اعتبار تجاری نماید.2269252 البته موکول نمودن اعاده اعتبار تجاری به اعاده حیثیت جزایی را باید منحصر به جرایم مندرج در همین ماده دانست. چرا که ویژگی مشترک تمام این جرایم «تصرف متقلبانه مال دیگری بدون رضایت صاحب مال» است.2269240
در خصوص تجاری که به ورشکستگی به تقلب محکوم شده اند، حتی در فرض وجود شرایط برای اعاده اعتبار واقعی یا قانونی، مادام که از حیث جزایی اعاده حیثیت نشود، امکان تقاضای اعاده اعتبار وجود ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد چهارم) (قراردادهای تجارتی و ورشکستگی و تصفیه)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1838816|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=ستوده تهرانی|چاپ=16}}</ref> این ماده را از موارد اعمال مجازات تبعی برای تاجر ورشکسته به تقلب دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله دادگستر، شماره 21 ، بهار 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=کیهان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2395628|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=رحیمی|چاپ=}}</ref>همچنین در ادامه ماده فوق مسلماً مقصود از «اشخاص» اشخاص تاجر است. در خصوص این افراد اعاده اعتبار زمانی محقق است که مدت ممنوعیت اشتغال به تجارت منتفی شود. در واقع گروهی معتقدند مقصود مقنن از وضع ماده فوق این بوده است که تاجر ورشکسته چنانچه در مدتی که به دلیل حکم ورشکستگی از حقوق اجتماعی محروم می شود، مرتکب جرایم سرقت یا کلاهبرداری یا خیانت در امانت شود، لازم است نخست از حیث جزایی اعاده حیثیت کرده و سپس تقاضای اعاده اعتبار تجاری نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2269252|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=13}}</ref> البته موکول نمودن اعاده اعتبار تجاری به اعاده حیثیت جزایی را باید منحصر به جرایم مندرج در همین ماده دانست. چرا که ویژگی مشترک تمام این جرایم «تصرف متقلبانه مال دیگری بدون رضایت صاحب مال» است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2269240|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=13}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
 
{{پانویس}}
[[رده:رفرنس]]
۳٬۵۰۱

ویرایش