۳۳٬۹۹۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
[[رده:اصطلاحات قانون آیین دادرسی کیفری]] | [[رده:اصطلاحات قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
[[رده:اصطلاحات حقوق جزا]] | [[رده:اصطلاحات حقوق جزا]] | ||
'''تفهیم اتهام''' عبارت است از اعلان واضح و صریح عنوان مجرمانه منتسب به متهم به گونه ای که علت [[تعقیب]] کیفری را متوجه شود،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277468|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>البته تفهیم اتهام را باید عملی فراتر از اعلان ساده اتهام دانست، چرا که تفهیم اتهام علاوه بر اعلان آن، متضمن فهماندن [[جرم|عمل مجرمانه]] انتسابی به شخص متهم است، این امر موجبات دفاع بهتر را برای متهم فراهم میسازد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277472|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>حکم تفهیم اتهام در [[ماده ۱۹۵ قانون آیین دادرسی کیفری]] پیش بینی شده است، به موجب این ماده، وکیل متهم میتواند به [[بازپرس]] در خصوص طرح سوالات تلقینی و دیگر رفتارهای خلاف قانون تذکر دهد و این حق را نباید محدود به موقعیت زمانی و مکانی خاصی کرد؛ لذا این حق حتی شامل تخلفاتی که قبل از مداخله وکیل در پرونده رخ دادهاست نیز میباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277484|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref> | '''تفهیم اتهام''' عبارت است از اعلان واضح و صریح عنوان مجرمانه منتسب به [[متهم]] به گونه ای که علت [[تعقیب]] کیفری را متوجه شود،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277468|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>البته تفهیم اتهام را باید عملی فراتر از اعلان ساده اتهام دانست، چرا که تفهیم اتهام علاوه بر اعلان آن، متضمن فهماندن [[جرم|عمل مجرمانه]] انتسابی به شخص متهم است، این امر موجبات دفاع بهتر را برای متهم فراهم میسازد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277472|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>حکم تفهیم اتهام در [[ماده ۱۹۵ قانون آیین دادرسی کیفری]] پیش بینی شده است، به موجب این ماده، وکیل متهم میتواند به [[بازپرس]] در خصوص طرح سوالات تلقینی و دیگر رفتارهای خلاف قانون تذکر دهد و این حق را نباید محدود به موقعیت زمانی و مکانی خاصی کرد؛ لذا این حق حتی شامل تخلفاتی که قبل از مداخله وکیل در پرونده رخ دادهاست نیز میباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277484|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref> | ||
== مواد مرتبط == | |||
[[ماده ۱۹۵ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
== تفهیم اتهام به شخص حقوقی == | == تفهیم اتهام به شخص حقوقی == | ||
چنانچه اتهامی متوجه [[شخص حقوقی]] شده باشد، لازم است این اتهام به کسی تبیین شود که به عنوان وکیل وی یا [[نماینده شخص حقوقی|نماینده]] برای ارائه توضیحات حضور می یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277476|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref> | چنانچه اتهامی متوجه [[شخص حقوقی]] شده باشد، لازم است این اتهام به کسی تبیین شود که به عنوان وکیل وی یا [[نماینده شخص حقوقی|نماینده]] برای ارائه توضیحات حضور می یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277476|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref> | ||
=== مقایسه تفهیم اتهام با تبیین اتهام === | |||
[[تبیین اتهام]]، اصطلاحی معادل تفهیم اتهام است که قانونگذار در [[ماده ۶۸۹ قانون آیین دادرسی کیفری]] در جهت اعلام اتهام شخص حقوقی به نماینده یا وکیل آن، در نظر گرفته است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278248|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref> | [[تبیین اتهام]]، اصطلاحی معادل تفهیم اتهام است که قانونگذار در [[ماده ۶۸۹ قانون آیین دادرسی کیفری]] در جهت اعلام اتهام شخص حقوقی به نماینده یا وکیل آن، در نظر گرفته است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278248|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref> | ||
تفهیم اتهام نسبت به [[شخص حقیقی]] متهم صورت میگیرد و از آنجایی که نماینده شخص حقوقی، شخصاً مرتکب جرم نشدهاست و در مقام دفاع از شخصیت حقوقی در دادگاه حضور دارد، نسبت به او تفهیم اتهام صورت نمیگیرد و به همین جهت قانونگذار در این ماده از عبارت تبیین اتهام استفاده نمودهاست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نوآوریهای قانون جدید آیین دادرسی کیفری مصوب 1394|ترجمه=|جلد=|سال=1395|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278232|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=مصدق|چاپ=2}}</ref> | تفهیم اتهام نسبت به [[شخص حقیقی]] متهم صورت میگیرد و از آنجایی که نماینده شخص حقوقی، شخصاً مرتکب جرم نشدهاست و در مقام دفاع از شخصیت حقوقی در دادگاه حضور دارد، نسبت به او تفهیم اتهام صورت نمیگیرد و به همین جهت قانونگذار در این ماده از عبارت تبیین اتهام استفاده نمودهاست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نوآوریهای قانون جدید آیین دادرسی کیفری مصوب 1394|ترجمه=|جلد=|سال=1395|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278232|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=مصدق|چاپ=2}}</ref> | ||
==در رویه قضایی== | ==در رویه قضایی== | ||
حکم [[دادنامه]] شماره ۱۱۶ تاریخ ۱۳۷۳/۷/۵: با عنایت به مواد ۱۲۵ و ۱۳۰ و ۱۶۱ قانون آیین دادرسی کیفری (مواد ۱۹۵، [[ماده ۱۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری|۱۶۹]]، [[ماده ۱۸۰ قانون آیین دادرسی کیفری|۱۸۰]] و تبصره [[ماده ۱۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۱۸۳]] و [[ماده ۲۶۲ قانون آیین دادرسی کیفری|۲۶۲]] قانون فعلی): [[دادیار]] [[دادسرای عمومی]] که اتهام و دلایل آن را صریحاً به متهم تفهیم ننموده و [[قرار تامین کیفری|تأمین]] نامتناسب نیز اخذ و پس از تذکر [[دادیار اظهارنظر]] موارد دیگری از اتهامات را به متهم تفهیم و بدون اخذ [[آخرین دفاع]] و بدون موافقت | حکم [[دادنامه]] شماره ۱۱۶ تاریخ ۱۳۷۳/۷/۵: با عنایت به مواد ۱۲۵ و ۱۳۰ و ۱۶۱ قانون آیین دادرسی کیفری (مواد ۱۹۵، [[ماده ۱۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری|۱۶۹]]، [[ماده ۱۸۰ قانون آیین دادرسی کیفری|۱۸۰]] و تبصره [[ماده ۱۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۱۸۳]] و [[ماده ۲۶۲ قانون آیین دادرسی کیفری|۲۶۲]] قانون فعلی): [[دادیار]] [[دادسرای عمومی]] که اتهام و دلایل آن را صریحاً به متهم تفهیم ننموده و [[قرار تامین کیفری|تأمین]] نامتناسب نیز اخذ و پس از تذکر [[دادیار اظهارنظر]] موارد دیگری از اتهامات را به متهم تفهیم و بدون اخذ [[آخرین دفاع]] و بدون موافقت دادسرا مبادرت به صدور [[کیفرخواست]] نمود مرتکب تخلف شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتیاط با آیین دادرسی کیفری- جلد اول|ترجمه=|جلد=|سال=1396|ناشر=مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6279740|صفحه=|نام۱=مرکز مطبوعات|انتشارات قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |
ویرایش