ماده 53 قانون حمایت خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 53 قانون حمایت خانواده مصوب 1391''': هركس با داشتن استطاعت مالي، [[نفقه زوجه|نفقه زن]] خود را در صورت [[تمكين]] او ندهد يا از تأديه [[نفقه]] ساير [[اشخاص واجب النفقه]] امتناع كند به حبس تعزيري درجه شش محكوم مي شود. تعقيب كيفري منوط به شكايت شاكي خصوصي است و در صورت گذشت وي از شكايت در هر زمان تعقيب جزائي يا اجراي مجازات موقوف مي شود.

تبصره ـ [[جرم ترک انفاق|امتناع از پرداخت نفقه]] زوجه اي كه به موجب قانون مجاز به عدم تمكين است و نيز نفقه فرزندان ناشي از [[تلقيح مصنوعی|تلقيح مصنوعي]] يا [[كودك|كودكان]] تحت [[سرپرستی کودک|سرپرستي]] مشمول مقررات اين ماده است.

 

* [[ماده 1106 قانون مدنی]]  

* [[ماده ۱۱۱۱ قانون مدنی|ماده 1111 قانون مدنی]]

* [[ماده ۱۱۹۶ قانون مدنی|ماده 1196 قانون مدنی]]

پیشینه جرم انگاری ترک انفاق به ماده 214 قانون مجازات عمومی مصوب 1304 بر می گردد. سپس ماده 22 [[قانون حمایت خانواده]] مصوب 1353 [[ترک انفاق]] را جرم انگاری کرد سپس ماده 105 قانون تعزیرات مصوب 1362 به این موضوع پرداخت و بعد از آن ماده 642 قانون مجازات اسلامی مصوب 1357 و در نهایت ماده 53 قانون حمایت خانواده مصوب 1391 به جرم ترک انفاق پرداخته است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5049028|صفحه=|نام۱=لیلاسادات|نام خانوادگی۱=اسدی|چاپ=1}}</ref>

برای تحقق جرم ترک انفاق اولا زوج باید به لحاظ مالی استطاعت داشته باشد و ثانیا زوجه باید تمکین نماید. [[زوجه]] ای که از تمکین سر باز زند و [[ناشزه]] باشد نفقه ای ندارد که عدم پرداخت آن را بتوان جرم دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق خانواده|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=آثار فکر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4696276|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=رسولی|چاپ=5}}</ref> همچنین عدم پرداخت نفقه باید با قصد مجرمانه باشد. یعنی زوج بخواهد زوجه را از حق قانونی اش محروم نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5050980|صفحه=|نام۱=لیلاسادات|نام خانوادگی۱=اسدی|چاپ=1}}</ref> برای تحقق جرم ترک انفاق، نفقه باید ناظر به آینده باشد، نفقه گذشته زوجه مشمول عنوان مجرمانه ترک انفاق نمی شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی تطبیقی (جلد اول) ( جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3884072|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> از لحاظ مستمر و آنی بودن، جرم ترک انفاق یک جرم مستمر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5050236|صفحه=|نام۱=لیلاسادات|نام خانوادگی۱=اسدی|چاپ=1}}</ref> و به لحاظ قابل گذشت بودن یا نبودن، ترک انفاق یک [[جرم قابل گذشت]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4145264|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=1}}</ref> چنانچه [[زوج]]، چند همسر داشته باشد، ترک انفاق هر یک، یک جرم مجزا در نظر گرفته می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=674848|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref>