ماده 54 قانون حمایت خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها

پیش از ماده ۵۴ [[قانون حمایت خانواده]] مصوب ۱۳۹۱، ابتدا ماده ۱۴ قانون حمایت خانواده مصوب 1353<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5054232|صفحه=|نام۱=لیلاسادات|نام خانوادگی۱=اسدی|چاپ=1}}</ref> و سپس ماده ۶۳۲ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ به جرم امتناع از انجام وظایف مربوط به حضانت و ملاقات طفل با اشخاص ذی‌حق پرداخته بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق خانواده (جلد اول) (نکاح و انحلال آن)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1141448|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=جلالی|چاپ=1}}</ref>

برای تحقق جرم امتناع از حضانت، حضانت باید یا به حکم قانون یا به حکم دادگاه به شخص، سپرده شده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5054036|صفحه=|نام۱=لیلاسادات|نام خانوادگی۱=اسدی|چاپ=1}}</ref> جرم مذکور در ماده ۵۴ قانون حمایت خانواده، [[جرم مطلق]] است و نیازی به تحقق نتیجه ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5054220|صفحه=|نام۱=لیلاسادات|نام خانوادگی۱=اسدی|چاپ=1}}</ref> جرم امتناع از حضانت با ترک فعل محقق می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری خانواده (بودها و بایدها)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5053892|صفحه=|نام۱=لیلاسادات|نام خانوادگی۱=اسدی|چاپ=1}}</ref>

== منابع ==

[[رده:مواد قانون حمایت خانواده]]

[[رده:حضانت]]