رای وحدت رویه شماره 840 دیوان عالی کشور درباره تاثیر عدول قسم خورندگان از سوگند در قسامه در پذیرش اعاده دادرسی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات رای وحدت رویه دیوانعالی کشور|شماره رای=840|تاریخ صدور=۱۴۰۲/۰۹/۲۱|گروه رای=کیفری|رییس وقت دیوانعالی=محمد جعفر منتظری|نماینده دادستان=سید محسن موسوی|next=رای وحدت رویه 841|prev=رای وحدت رویه 839|محور رای=آیین دادرسی کیفری}}'''رای وحدت رویه شماره 840 مورخ 1402/9/21 هیات عمومی دیوان عالی کشور درباره تاثیر عدول قسم خورندگان از سوگند در قسامه در پذیرش اعاده دادرسی''': با توجه به اطلاق صدر [[ماده ۳۴۶ قانون مجازات اسلامی|ماده ۳۴۶ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲]] در صورتی که پس از صدور [[حکم قطعی]] به استناد [[قسامه]]، برخی از اداکنندگان [[سوگند]]، در [[دادگاه]] صادر کننده [[حکم]] یا خارج از دادگاه از سوگند خود عدول نمایند به نحوی که تعداد ادا کنندگان سوگند کمتر از حد نصاب مقرر برای اثبات [[جنایت]] شود، محکوم‌علیه به استناد عدول آنان می‌تواند نسبت به حکم صادره در [[دیوان عالی کشور]] [[اعاده دادرسی|درخواست اعاده دادرسی]] نماید. پذیرش این درخواست منوط به اثبات عدول ادا کنندگان سوگند در دادگاه صادرکننده حکم نیست، اما در مواردی که بطلان قسامه به دلیل دروغ  بودن یا از روی علم نبودن سوگند باشد، برابر قسمت اخیر ماده ۳۴۶ قانون یاد شده پذیرش اعاده دادرسی مستلزم اثبات این ادعا در دادگاه صادرکننده حکم است. بنا به‌ مراتب، رأی شعبه بیست و هشتم دیوان عالی کشور که با این نظر انطباق دارد، به نظر اکثرّیت اعضای هیأت عمومی صحیح و قانونی تشخیص داده می‌شود. این رأی طبق [[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲]] با اصلاحات و الحاقات بعدی، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاه‌ها و سایر مراجع اعم از قضایی و غیر آن لازم‌الاتباع است.

==مواد مرتبط==