رای دادگاه درباره تعیین جزای نقدی بدل از شلاق بیشتر از جزای نقدی قانونی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۱۰۹۵): تفاوت میان نسخه‌ها

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ح.ج. نسبت به قسمتی از [[دادنامه]] شماره ۵۶۱-۹۲ مورخ۳۰/۶/۹۲ در پرونده کلاسه ۴۲۶-۹۲ صادره از شعبه ۱۰۸۷ دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن تجدیدنظرخواه به اتهام توهین نسبت به مأمور راهنمایی و رانندگی حین انجام وظیفه موضوع شکایت آقای الف.ب. و با احراز بزهکاری و به استناد مواد مندرج در دادنامه به پرداخت پنج میلیون ریال جزای نقدی بدل از پنجاه ضربه شلاق محکوم شده است، نظر به اینکه تجدیدنظرخواه در محدوده تجدیدنظرخواهی ایراد و دفاع مؤثری که از جهات شکلی و یا ماهیتی مندرج در [[ماده ۲۴۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۴۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری]] باشد، اقامه ننموده و از نظر این دادگاه ایضا دادنامه تجدیدنظرخواسته منطبق با موازین قانونی و دلایل موجود در پرونده اصدار یافته و ایرادی که موجب نقض باشد، مشهود نیست الا اینکه جرم موضوع ماده ۶۰۹ قانون مجازات اسلامی واجد سه مجازات اختیاری حبس، شلاق و جزای نقدی است و تعیین این مجازات ها با توجه به شخصیت متهم و شدت جرم ارتکابی می باشد و در وقتی که دادگاه با توجه به شخصیت مرتکب، عقیده به تعیین مجازات جزای نقدی را دارد، قانونا حق ندارد که به بیش از مجازات مقرر در قانون حکم صادر نماید و جزای نقدی موضوع جرم حداکثر یک میلیون ریال است. بنابراین صدور حکم به پرداخت پنج میلیون ریال بدل از پنجاه ضربه شلاق مبتنی بر اشتباه است و با اصلاح آن به پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی در حق دولت دادنامه تجدیدنظرخواسته را از این جهت و به استناد [[ماده ۲۵۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۵۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری]] تأیید می نماید. رأی صادره قطعی است.