رای وحدت رویه شماره 24 مورخ 1354/3/26 هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم تلقی یک دندان به عنوان نقص عضو و قابل گذشت بودن آن): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''رای وحدت رویه شماره 24 مورخ 1354/3/26 هیئت عمومی دیوان عالی کشور (موضوع: عدم تلقی یک دندان به عنوان نقص عضو و قابل گذشت بودن آن):''' نظر به اینکه افتادن یک دندان عرفاً [[نقص عضو]] تلقی نمی‌گردد لذا با وجود [[گذشت شاکی]] خصوصی مورد مشمول بند (1) تبصره (2) ماده (1) قانون تسریع دادرسی و اصلاح قسمتی از قوانین آیین‌ دادرسی کیفر عمومی مصوب 1352/11/2 بوده و [[جرایم قابل گذشت|قابل گذشت]] می‌باشد این رأی به استناد ماده سوم از مواد اضافه شده به قانون آیین‌دادرسی کیفری مصوب 1337 برای دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
'''رای وحدت رویه شماره ۲۴ مورخ ۱۳۵۴/۳/۲۶ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (عدم تلقی یک دندان به عنوان نقص عضو و قابل گذشت بودن آن):'''نظر به اینکه افتادن یک دندان عرفاً [[نقص عضو]] تلقی نمی‌گردد لذا با وجود [[گذشت شاکی]] خصوصی مورد مشمول [[ماده 1 قانون تسریع دادرسی و اصلاح قسمتی از قوانین آیین دادرسی کیفر عمومی مصوب ۱۳۵۲|بند (۱) تبصره (۲) ماده (۱) قانون تسریع دادرسی و اصلاح قسمتی از قوانین آیین دادرسی کیفر عمومی مصوب ۱۳۵۲/۱۱/۲]] بوده و [[جرایم قابل گذشت|قابل گذشت]] می‌باشد این [[رأی]] به استناد [[ماده سوم از مواد اضافه شده به قانون آیین‌دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷]] برای دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
[[ماده ۱۰۴ قانون مجازات اسلامی]]
 
* [[ماده 1 قانون تسریع دادرسی و اصلاح قسمتی از قوانین آیین دادرسی کیفر عمومی مصوب ۱۳۵۲]]
* [[ماده سوم از مواد اضافه شده به قانون آیین‌دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷]]  


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
[[جرایم قابل گذشت]]


[[گذشت شاکی]]
* [[جرایم قابل گذشت]]
* [[گذشت شاکی]]


[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1354]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۵۴]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۶

رای وحدت رویه شماره ۲۴ مورخ ۱۳۵۴/۳/۲۶ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (عدم تلقی یک دندان به عنوان نقص عضو و قابل گذشت بودن آن):نظر به اینکه افتادن یک دندان عرفاً نقص عضو تلقی نمی‌گردد لذا با وجود گذشت شاکی خصوصی مورد مشمول بند (۱) تبصره (۲) ماده (۱) قانون تسریع دادرسی و اصلاح قسمتی از قوانین آیین دادرسی کیفر عمومی مصوب ۱۳۵۲/۱۱/۲ بوده و قابل گذشت می‌باشد این رأی به استناد ماده سوم از مواد اضافه شده به قانون آیین‌دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷ برای دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته