رای وحدت رویه شماره 23 مورخ 1344/07/26 هیات عمومی دیوان عالی کشور (مطالبه اجور در مدت خیار از طرف انتقال گیرنده در معامله با حق استرداد): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''رای وحدت رویه شماره ۲۳ مورخ ۱۳۴۴/۰۷/۲۶ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (مطالبه اجور در مدت خیار از طرف انتقال گیرنده در معامله با حق استرداد):''' در موضوع اختلاف رویه حال میان شعبه اول و شعبه دوم [[دیوان عالی کشور]] راجع به استحقاق یا عدم استحقاق مطالبه [[اجور]] در مدت [[خیار]] از طرف [[انتقال گیرنده]] در [[معامله با حق استرداد]] نظر به [[ماده ۳۴ اصلاحی قانونی ثبت مصوب ۱۳۲۰|ماده (۳۴) اصلاحی قانونی ثبت مصوب مردادماه ۱۳۲۰]] که به موجب آن اصل وجه [[ثمن]] و اجور مال مورد معامله در مدت [[خیار]] متعلق حق انتقال گیرنده شناخته شده و نظر به ماده (۷۲۲) قانون آیین‌دادرسی مدنی که به موجب آن در صورتی که مال مورد [[معامله]] در تصرف انتقال گیرنده باشد انتقال دهنده در مدت [[تصرف]] حق مطالبه [[اجرت المثل]] گیرنده ندارد. [[رأی]] شعبه دهم نتیجتاً مورد تأیید است. این رأی طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] در مورد مشابه لازم‌الاتباع است.
'''رای وحدت رویه شماره ۲۳ مورخ ۱۳۴۴/۰۷/۲۶ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (مطالبه اجور در مدت خیار از طرف انتقال گیرنده در معامله با حق استرداد):''' در موضوع اختلاف رویه حال میان شعبه اول و شعبه دوم [[دیوان عالی کشور]] راجع به استحقاق یا عدم استحقاق مطالبه [[اجور]] در مدت [[خیار]] از طرف [[انتقال گیرنده]] در [[معامله با حق استرداد]] نظر به [[ماده ۳۴ اصلاحی قانونی ثبت مصوب ۱۳۲۰|ماده (۳۴) اصلاحی قانونی ثبت مصوب مردادماه ۱۳۲۰]] که به موجب آن اصل وجه [[ثمن]] و اجور مال مورد معامله در مدت [[خیار]] متعلق حق انتقال گیرنده شناخته شده و نظر به ماده (۷۲۲) قانون آیین‌دادرسی مدنی که به موجب آن در صورتی که مال مورد [[معامله]] در تصرف انتقال گیرنده باشد انتقال دهنده در مدت [[تصرف]] حق مطالبه [[اجرت المثل]] گیرنده ندارد. [[رأی]] شعبه دهم نتیجتاً مورد تأیید است. این رأی طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] در مورد مشابه لازم‌الاتباع است.  


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==