ماده ۵۹۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها

=== سوابق فقهی ===

به نظر می رسد در خصوص میزان [[دیه]] ناشی از قطع یکی از سوراخ های بینی، میان فقها اختلاف نظر وجود دارد، گروهی معتقدند در این خصوص باید نصف دیه پرداخت شود، حال آن که گروهی دیگر قائل به پرداخت یک چهارم دیه هستند، گروهی نیز نظر صحیح را لزوم پرداخت یک سوم دیه بینی می دانند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترجمه مبانی تکملةالمنهاج (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3696148|صفحه=|نام۱=سیدابوالقاسم|نام خانوادگی۱=خویی|نام۲=علیرضا (ترجمه)|نام خانوادگی۲=سعید|چاپ=1}}</ref>  همچنین در خصوص سوراخ کردن بینی نیز نظرات مختلفی از سوی فقها مطرح شده است، عده ای معتقدند سوراخ کردن بینی چنانچه بسته نشود، موجب ثلث دیه و اگر بسته شده و بهبودی یابد، موجب [[ارش]] است، گروهی نیز بر این باورند که سوراخ کردن بینی در فرض بسته نشدن موجب ثلث دیه و در فرض بسته شدن، موجب صد دینار دیه است، گروهی دیگر نیز بیان نموده اند که اگر یک طرف بینی سوراخ شده و تا پرده میانی نیز ادامه یابد، باید قائل به پرداخت یک دهم دیه بینی بود، گروهی نیز در این خصوص معتقد به لزوم پرداخت ارش هستند،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی(جلد دوم) (بخش دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2811908|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> برخی از فقها نیز صراحتاً بیان نموده اند که [[جراحت|جراحتی]] که فقط به یکی از دو مجرای بینی نفوذ نماید، موجب یک دهم دیه کامل است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فقه استدلالی (ترجمه تحریر الروضه فی شرح اللمعه)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=طه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4063576|صفحه=|نام۱=سیدمهدی (ترجمه)|نام خانوادگی۱=دادمرزی|چاپ=23}}</ref>

== منابع ==