ماده ۱۲۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده ۱۲۹ قانون آیین دادرسی مدنی (نمایش مبدأ)

۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۲ اکتبر ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

۱۵٬۶۷۷

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 '''ماده ۱۲۹ قانون آیین دادرسی مدنی''': در کلیه مواردی که تأمین مالی منتهی به فروش آن گردد رعایت مقررات فصل سوم از باب هشتم این قانون (مستثنیات دیِن) الزامی است.
-*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
+*{{زیتونی|[[ماده ۱۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
-*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
+*{{زیتونی|[[ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
 == توضیح واژگان ==
 مستثنیات دین: مفهوم اصلی مستثنیات دین مبین این معناست که که نمی‌توان حکم را از مجرای فروش اموال مشمول مستثنیات دین اجرا نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مستثنیات دین (پژوهشی در حقوق ایران و مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4250212|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شاه حسینی|چاپ=2}}</ref>