ماده ۸ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: تفاوت میان نسخه‌ها

== نکات توضیحی ==

در ماده ۸ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، معاونت در فرار طفل یا نوجوان از خانه یا مدرسه یا ترک تحصیل، جرم انگاری شده‌است. بدین ترتیب، [[جرم]]، متوجه طفل یا نوجوانی که فرار کرده نیست بلکه متوجه کسی است که معاونت در این فرار از خانه یا مدرسه کرده‌است. لازم است ذکر شود اصل در حقوق کیفری اصل بر عمدی بوده و غیرعمدی بودن آن نیاز به تصریح دارد جرم ماده ۸، عمدی محسوب می‌شود<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6652088|صفحه=|نام۱=امیرحسین|نام خانوادگی۱=رزاززاده|چاپ=1}}</ref> و از لحاظ مطلق و مقید بودن، این جرم، مطلق است؛ زیرا نیازی به تحقق نتیجه ندارد و لازم به فرار یا ترک تحصیل طفل و نوجوان باشد نیست و تحقق آن موجب تشدید مجازات می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6652092|صفحه=|نام۱=امیرحسین|نام خانوادگی۱=رزاززاده|چاپ=1}}</ref>

== منابع ==