رای دادگاه درباره احراز اعسار از پرداخت بخشی از هزینه دادرسی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۹۰۰۷۷۱): تفاوت میان نسخه‌ها

در خصوص [[دعوی]] آقای س. پ. فرزند س. با [[وکالت]] آقای ح. ز. و خانم س. د.خ. به طرفیت [[شرکت]] تحقیقاتی س. با وکالت آقای ر. ص. [[خواسته|بخواسته]] صدور حکم بر اعسار از پرداخت هزینه دادرسی در [[تجدیدنظر خواهی|مرحله تجدید نظر]] به مبلغ۷۳۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال به شرح [[دادخواست]] تقدیمی بدین توضیح که [[وکیل|وکلای]] [[خواهان]] با تقدیم دادخواست چنین اظهار داشته است که به لحاظ عدم کفایت دارایی و فقدان درآمد کافی قادر به پرداخت هزینه مذکور نمی باشد از آنجائیکه مودای [[شهادت]] [[شاهد|شهود]] تعرفه شده حکایت از صحت [[ادعا|ادعای]] خواهان مبنی بر عدم دفعی هزینه دادرسی داشته وکیل خواهان در [[جلسه رسیدگی|جلسه]] حاضر شده و مدعی شدند خواهان [[تاجر]] بوده و به استناد [[ماده ۵۱۲ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۵۱۲]] اعسار از تاجر پذیرفته نمی شود و جهت اثبات خود به اتومبیل کارخانه تولیدی و مغازه فروش پارچه و شرکت ج. استناد نمودند در مقابل وکلای خواهان منکر تاجر بودن خواهان شدند چون [[دلیل|دلیلی]] بر اثابت ادعای وکیل خوانده وجود نداشته و مدارک و محتویات پرونده خواهان دلالت بر توانایی پرداخت قسمتی از هزینه دادرسی می نماید فلذا [[دادگاه]] با ثابت تشخیص دادن دعوی خواهان مستندا به مواد [[ماده ۵۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی|۵۰۴]]<nowiki/>و[[ماده ۵۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی|۵۰۵]]<nowiki/>و[[ماده ۵۱۴ قانون آیین دادرسی مدنی|۵۱۴]] [[قانون آیین دادرسی مدنی|قانون آئین دادرسی مدنی]] حکم بر اعسار موقت خواهان از پرداخت هزینه دادرسی به میزان ۵۰درصد از هزینه دادرسی مذکور صادر واعلام می شود بدیهی است نامبرده پس از [[رأی قطعی|قطعیت رای]] مکلف است ۵۰ درصد هزینه دادرسی را پرداخت نماید .حکم صادره ظرف بیست روز پس از [[ابلاغ]] قابل [[تجدیدنظر خواهی|تجدید نظر خواهی]] در [[دادگاه تجدیدنظر|محاکم تجدید نظر استان]] می باشد.  

درخصوص تجدیدنظر خواهی آقای س. پ. با وکالت آقای ع. ک. وخانم س. د. بطرفیت شرکت تحقیقاتی با وکالت آقایان ج. ع. ص. نسبت به [[دادنامه]] شماره ۳۲۴/۹۴شعبه ۲۰۶[[دادگاه عمومی حقوقی]] تهران که به موجب آن حکم به معافیت [[تجدیدنظر خواه]] از پرداخت ۵۰درصد هزینه دادرسی بطور موقت صادرشده است نظرباینکه دادنامه تجدیدنظرخواسته با توجه به محتویات پرونده مطابق مقررات قانونی صادرگردیده است وادعای تجدیدنظرخواه قابل انطباق باشقوق [[ماده ۳۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۳۴۸ قانون آئین دادرسی مدنی]] مصوب سال ۱۳۷۹ نمیباشد لذا اعتراض نامبرده غیرموجه تشخیص وبه استناد [[ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۳۵۸]]<nowiki/>قانون مذکور ضمن رد [[اعتراض]] دادنامه تجدیدنظرخواسته تاییدمیگردد.رای صادره [[رأی قطعی|قطعی]] است.