ماده 49 قانون ثبت احوال: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
(+ 9 categories using HotCat) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
د – اشخاصی که در مورد ولادت و وفات شهادت دروغ بدهند که شهادت آنان منجر به تنظیم دفتر ثبت کل وقایع یا وفات گردد. (اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸) | د – اشخاصی که در مورد ولادت و وفات شهادت دروغ بدهند که شهادت آنان منجر به تنظیم دفتر ثبت کل وقایع یا وفات گردد. (اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸) | ||
[[رده:مواد قانون ثبت احوال]] | |||
[[رده:جرایم مربوط به ثبت احوال]] | |||
[[رده:شناسنامه مکرر]] | |||
[[رده:شناسنامه موهوم]] | |||
[[رده:دریافت شناسنامه موهوم]] | |||
[[رده:استفاده از شناسنامه مکرر]] | |||
[[رده:اظهار خلاف واقع در اعلام ولادت یا وفات یا هویت]] | |||
[[رده:گواهی خلاف واقع در مورد ولادت یا وفات]] | |||
[[رده:شهادت دروغ در مورد ولادت و وفات]] | |||
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۲
ماده ۴۹ قانون ثبت احوال: اشخاص زیر به حبس جنحه‌ای از شصت و یک روز تا شش ماه محکوم خواهند شد:
الف – اشخاصی که در اعلام ولادت یا وفات یا هویت بر خلاف واقع اظهاری نمایند.
ب – اشخاصی که عالماً عامداً پس از رسیدن به سن ۱۸ سال تمام از شناسنامه مکرر استفاده یا به دریافت شناسنامه مکرر برای خود یا مولی علیه یا به دریافت شناسنامه موهوم مبادرت کنند یا از شناسنامه دیگری خواه صاحب آن زنده یا مرده باشد به نام هویت خود استفاده نمایند.
ج – ماما یا پزشکی که در مورد ولادت و وفات گواهی خلاف واقع صادر کنند.
د – اشخاصی که در مورد ولادت و وفات شهادت دروغ بدهند که شهادت آنان منجر به تنظیم دفتر ثبت کل وقایع یا وفات گردد. (اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸)