۲۱٬۴۶۶
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «درمقابل تردید یا انکار، هرگاه ارائه کننده سند، سند خود را استرداد نماید، داد...» ایجاد کرد) |
(ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
درمقابل تردید یا انکار، هرگاه ارائه کننده سند، سند خود را استرداد نماید، دادگاه به اسناد و دلایل دیگر رجوع | درمقابل تردید یا انکار، هرگاه ارائه کننده سند، سند خود را استرداد نماید، دادگاه به اسناد و دلایل دیگر رجوع میکند. استرداد سند دلیل بر بطلان آن نخواهد بود، چنانچه صاحب سند، سند خود را استرداد نکرد و سند مؤثر در دعوا باشد، دادگاه مکلف است به اعتبار آن سند رسیدگی نماید. | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
منکر : کسی است که خواسته دعوی را تکذیب کرده | منکر: کسی است که خواسته دعوی را تکذیب کرده یا در برابر مدعی سکوت اختیار نماید، بهطور کلی هر واکنشی که مدعی علیه در رد خواسته از خود نشان دهد .۸۵۸۱۸ | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
مفاد این ماده در ماده | مفاد این ماده در ماده ۲۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ و هچنین ماده ۳۷۸ قانون آیین دادرسی سال ۱۳۱۸ پیشبینی شده بود. ۶۹۹۴۰۰ | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
فرایند رسیدگی به ادعای انکار و تردید با قرار اعدادی صادره از دادگاه شروع | فرایند رسیدگی به ادعای انکار و تردید با قرار اعدادی صادره از دادگاه شروع میشود. ۱۳۳۰۹۵۲ | ||
در صورتی که ابراز کننده | در صورتی که ابراز کننده سند، سند خود را استرداد نموده و از دادگاه بخواهد آن را نادیده بگیرد، سند از اعداد دلایل خارج شده و دیگر موجبی برای رسیدگی به انکار یا تردید وجود ندارد. ۱۳۳۰۹۴۶در غیر اینصورت در صورتی که سند مؤثر در دعوا باشد به اعتبار آن رسیدگی میشود. ۳۳۴۶۲۹ مؤثر در دعوی بدان معنی است که سند با دعوی ارتباط کامل داشته (مرتبط بودن) و همچنین سند یاد شده به کیفیتی است که اقناع وجدان دادرس را تغییر دهد. ۳۳۴۳۷۷ | ||
مقررات ماده | مقررات ماده ۲۰۷ این قانون بر این ماده حاکم میباشد بدین مفهوم که در صورتی که طرف مقابل به بخشی از سند که به نفعش میباشد استناد کند امکان استرداد سند وجود ندارد. ۱۱۷۹۹۹ |