ماده ۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده ۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی (نمایش مبدأ)

۳۹۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

۱۵٬۶۷۷

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 در دعاوی بازرگانی و دعاوی راجع به اموال منقول که از عقود و قراردادها ناشی شده باشد، خواهان می‌تواند به دادگاهی رجوع کند که عقد یا قرارداد در حوزه آن واقع شده‌است یا تعهد می‌بایست در آنجا انجام شود.
+*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی مدنی)|مشاهده ماده قبلی]]}}
+*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی مدنی)|مشاهده ماده بعدی]]}}
 == توضیح واژگان ==
 دعاوی بازرگانی: هر دعوی که منشأ مستقیم آن کارهای تجاری باشد دعوای بازرگانی و تجاری نام دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ایراد به عنوان دفاع خوانده در دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2551568|صفحه=|نام۱=سیدحمیدرضا|نام خانوادگی۱=طباطبایی|چاپ=1}}</ref>
@@ خط ۳۴: / خط ۳۵: @@
 == منابع: ==
 {{پانویس}}
+{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}}
+[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]]
+[[رده:صلاحیت ذانی و نسبی دادگاه‌ها]]