۳۸٬۰۸۷
ویرایش
جز (added Category:اصطلاحات حقوق مدنی using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[بیع|بیعی]] را که در آن، برای [[تسلیم]] هیچ یک از [[عوض|عوضین]]، مهلتی تعیین نگردیده باشد؛ '''بیع حال''' نامند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=112064|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | [[بیع|بیعی]] را که در آن، برای [[تسلیم]] هیچ یک از [[عوض|عوضین]]، مهلتی تعیین نگردیده باشد؛ '''بیع حال''' نامند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=112064|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> حکم '''بیع حال''' در [[ماده ۳۴۴ قانون مدنی]] پیش بینی شده است و به موجب آن، اگر در عقد بیع، [[شرط|شرطی]] ذکر نشده یا برای تسلیم [[مبیع]] یا [[تأدیه|تادیه]] قیمت موعدی معین نگشته باشد بیع، قطعی و [[ثمن]]، حال محسوب است مگر این که بر حسب [[عرف]] و [[عادت]] محل یا عرف و عادت تجارت در [[معامله تجارتی|معاملات تجارتی]] وجود شرط یا موعدی معهود باشد اگر چه در قرارداد بیع ذکری نشده باشد.<ref>[[ماده ۳۴۴ قانون مدنی]]</ref> | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
[[ماده ۳۴۴ قانون مدنی]] | |||
* [[ماده ۳۴۴ قانون مدنی]] | |||
== در فقه == | == در فقه == | ||
با توجه به اینکه اصل فوری بودن اجرای تعهد در رابطه با ثمن، که در غالب موارد به صورت [[کلی فی الذمه]] میباشد، جاری است؛ [[قیاس اولویت|به طریق اولی]] نسبت به مبیع نیز تسری داشته و مقتضای [[اطلاق]] عقد | * اگر بیع، به صورت [[مطلق]] منعقد گردیده و تسلیم مبیع و ثمن، به زمانی بعد موکول نشده باشد، هریک از عوضین به محض انعقاد [[عقد]] باید مبادله گردند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تسلیم مبیع و ثمن و آثار آن در کنوانسیون بیع بینالمللی کالا وین 1980 و مقایسه آن با فقه و حقوق ایران و سوریه|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دانشگاه امام صادق (ع)|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3509040|صفحه=|نام۱=محسن|نام خانوادگی۱=رسوق|چاپ=1}}</ref> | ||
* اگر برای تسلیم عوضین در بیع، [[شرط اجل]] تعیین نگردیده باشد؛ هر یک از طرفین، [[تکلیف|مکلف]] است مورد [[تعهد]] خود را به صورت حال تأدیه نماید؛ حتی اگر طرف دیگر، آن را [[مطالبه]] نکرده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=سقوط تعهدات (بررسی تحلیلی مبانی فقهی قانون مدنی مواد 264 الی 300)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=انتشارات آن|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1228988|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=باقری|چاپ=1}}</ref> | |||
* با توجه به اینکه اصل فوری بودن اجرای تعهد در رابطه با ثمن، که در غالب موارد به صورت [[کلی فی الذمه]] میباشد، جاری است؛ [[قیاس اولویت|به طریق اولی]] نسبت به مبیع نیز تسری داشته و مقتضای [[اطلاق]] عقد است و این اطلاق مورد پذیرش [[عقل|عقلا]] قرار گرفتهاست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=التزامات بایع و مشتری قبل و بعد از تسلیم مورد معامله|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1082472|صفحه=|نام۱=عبداله|نام خانوادگی۱=کیایی|چاپ=1}}</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
[[بیع موجل]] | * [[بیع]] | ||
* [[بیع موجل]] | |||
== منابع == | == منابع == |
ویرایش