ماده 13 قانون بیمه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۱۳ قانون بیمه مصوب ۱۳۱۶,۰۲,۰۷:''' اگر خودداری از اظهار مطالبی یا اظهارات خلاف واقع از روی عمد نباشد عقد بیمه باطل نمی شود در این صورت هر گاه مطلب اظهار نشده یا اظهار خلاف واقع قبل از وقوع حادثه معلوم شود بیمه گر حق دارد یا اضافه حق بیمه را ا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
* [[ماده 14 قانون بیمه|مشاهده ماده بعدی]] | * [[ماده 14 قانون بیمه|مشاهده ماده بعدی]] | ||
{{مواد قانون بیمه}} | = مقالات مرتبط = | ||
[[حدود تعهد اطلاع رسانی پیش قراردادی در قوانین بیمه انگلستان و ایران]]{{مواد قانون بیمه}} | |||
[[رده:مواد قانون بیمه]] | [[رده:مواد قانون بیمه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۹
ماده ۱۳ قانون بیمه مصوب ۱۳۱۶,۰۲,۰۷: اگر خودداری از اظهار مطالبی یا اظهارات خلاف واقع از روی عمد نباشد عقد بیمه باطل نمی شود در این صورت هر گاه مطلب اظهار نشده یا اظهار خلاف واقع قبل از وقوع حادثه معلوم شود بیمه گر حق دارد یا اضافه حق بیمه را از بیمه گذار در صورت رضایت او دریافت داشته قرارداد را ابقاء کند و یا قرارداد بیمه را فسخ کند در صورت فسخ بیمه گر باید مراتب را بموجب اظهار نامه یا نامه سفارشی دو قبضه ببیمه گذار اطلاع دهد اثر فسخ ده روز پس از ابلاغ مراتب ببیمه گذار شروع میشود و بیمه گر باید اضافه حق بیمه دریافتی تا تاریخ فسخ را به بیمه گذار مسترد دارد.
در صورتیکه مطلب اظهار نشده یا اظهار خلاف واقع بعد از وقوع حادثه معلوم شود خسارت بنسبت وجه بیمه پرداختی و وجهی که بایستی در صورت اظهار خطر بطور کامل و واقع پرداخته شده باشد تقلیل خواهد یافت.
مقالات مرتبط
حدود تعهد اطلاع رسانی پیش قراردادی در قوانین بیمه انگلستان و ایران