رای وحدت رویه شماره 710 مورخ 1388/01/18 هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادگاه عمومی و انقلاب در رسیدگی به اختلاف نظر بین دادستان و بازپرس): تفاوت میان نسخه‌ها

'''رای وحدت رویه شماره ۷۱۰ مورخ ۱۳۸۸/۰۱/۱۸ هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادگاه عمومی و انقلاب در رسیدگی به اختلاف نظر بین دادستان و بازپرس):'''نظر به اینکه به موجب [[ماده ۳ اصلاحی قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب ۱۳۸۸|بند (ل) ماده ۳ اصلاحی قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب ۱۳۸۸/۷/۲۸]]، هرگاه بین [[بازپرس]] و [[دادستان]] توافق عقیده در مجرمیت یا [[قرار منع تعقیب|منع]] یا [[قرار موقوفی تعقیب|موقوفی تعقیب]] متهم نباشد، رفع اختلاف حسب مورد در [[دادگاه عمومی و انقلاب]] محل بعمل می‌آید و این دستور قانونی بر کلیه [[جرم|جرایم]] صرف‌نظر از نوع آن اطلاق دارد، لذا عبارت «[[دادگاه صالح|دادگاه صالحه]]» مندرج در بند (ن) ماده ۳ قانون مذکور به قرینه قسمت اخیر بند (ل) همان ماده دادگاه عمومی و انقلاب است؛ بنابراین [[رأی]] شعبه یازدهم [[دیوان عالی کشور]] به نظر اکثریت اعضاء حاضر در [[هیئت عمومی دیوان عالی کشور]] صحیح و منطبق با قانون تشخیص می‌گردد. این رأی طبق [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری]] در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و [[دادگاه|دادگاه‌ها]] لازم‌الاتباع است.

== مواد مرتبط ==

* [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری]]