ماده ۵۰۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها

به موجب این ماده، در صورتی که عمل پرتاب کننده همراه با قصد جنایت باشد یا نوعا موجب جنایت شود<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نشست های قضایی (جلد هفتم) (مسائل آیین دارسی مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5698408|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref>، باید آن را عمد و مستوجب [[قصاص]] دانسته و پرتاب شونده را به دلیل فقدان اراده در وقوع جنایت، ضامن چیزی ندانست،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (قواعد عمومی قراردادها، آثار قرارداد در رابطه دو طرف و نسبت به اشخاص ثالث))|ترجمه=|جلد=|سال=1380|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2911320|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=3}}</ref>لذا باید نتیجه گرفت حکم این ماده، اساساً مربوط به حالتی است که خود پرتاب شونده، نقشی در وقوع جنایت ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فلسفه حقوق(جلد دوم) (منابع حقوق)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2846568|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=4}}</ref>

عده ای مستند فقهی این ماده را برخی از روایات شرعی دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فلسفه حقوق(جلد دوم) (منابع حقوق)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2846536|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=4}}</ref>

برخی از فقها در این خصوص بیان نموده اند که اگر کسی دیگری را از جای بلندی پرت کند، کسی که افتاده است مکلف به پرداخت [[دیه]] مقتول است و بعد از آن، حق رجوع به پرتاب کننده را دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی شیوه های عادی شکایت از آرا (پژوهش و واخواهی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=اندیشگران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3338536|صفحه=|نام۱=امیرحسین|نام خانوادگی۱=رضایی نژاد|چاپ=1}}</ref>گروهی دیگر نیز بر این باورند که اگر کسی دیگری را پرت کند و جنایتی به بار آید، پرت کننده ضامن هر دو نفر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>