رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره تأثیر پرداخت حق بیمه بعد از قطع همکاری بر استحقاق بیمه بیکاری: تفاوت میان نسخه‌ها

ما حصل خواسته شاکی برقراری بیمه بیکاری است. نظر به محتویات پرونده و اسناد و مدارک ابرازی و اینکه صرف پرداخت حق بیمه از سوی کارفرما بعد از قطع همکاری، موجب [[اسقاط]] حق قانونی کارگر از مقرری بیمه بیکاری نمی باشد، زیرا کارفرما طی نامه ای اعلام داشته که شاکی بعد از قطع همکاری از تاریخ ... نزد وی کار ننموده و حق بیمه به لحاظ اجتناب از هرگونه تخلف قانونی و جریمه احتمالی پرداخت شده است و اقتضا دارد که هیأت بررسی کننده نسبت به استحقاق شاکی تحقیق نماید. لذا با توجه به مراتب مستندا به مواد [[ماده ۲ قانون بیمه بیکاری|۲]]، [[ماده ۴ قانون بیمه بیکاری|۴]] و [[ماده ۶ قانون بیمه بیکاری|۶]] قانون بیمه بیکاری، حکم به ورود و رأی مجددا هیأت بررسی کننده بیمه بیکاری صادر و اعلام می دارد و در خصوص شکایت به طرفیت [[سازمان تأمین اجتماعی]] به لحاظ عدم توجه دعوی مستندا به [[قانون دیوان عدالت اداری|ماده ۲۰ آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] قرار رد شکایت صادر و اعلام می گردد. این رأی قطعی است.