۷٬۲۹۷
ویرایش
عامل ارتباط محل سکونت عادی در قواعد حل تعارض اتحادیه اروپا و ایران (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۳۳
، ۱۸ نوامبر ۲۰۲۳←چکیده
جز (added Category:رابطه نزدیک using HotCat) |
(←چکیده) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== چکیده == | == چکیده == | ||
[[محل سکونت]] عادی در مقررات اتحادیه ی اروپا یک عامل ارتباط مهم در [[تعارض دادگاهها و تعارض قوانین درباره نفقه در حقوق اتحادیه اروپا، پروتکل 2007 کنوانسیون لاهه و حقوق ایران|تعارض دادگاهها]] و [[تعارض قوانین]] بهویژه در مسائل [[احوال شخصیه]] است. | [[محل سکونت]] عادی در مقررات اتحادیه ی اروپا یک عامل ارتباط مهم در [[تعارض دادگاهها و تعارض قوانین درباره نفقه در حقوق اتحادیه اروپا، پروتکل 2007 کنوانسیون لاهه و حقوق ایران|تعارض دادگاهها]] و [[تعارض قوانین]] بهویژه در مسائل [[احوال شخصیه]] است. [[آیین نامه]] های اتحادیه اروپا که بهطور مستقیم و بدون نیاز به تصویب مراجع داخلی کشورها [[لازم الاجرا]] است، بهطور مکرر از این عامل ارتباط بهره برده و آن را جایگزین عوامل ارتباط سنتی ازجمله [[اقامتگاه]] در کشورهای کامنال و [[تابعیت]] در کشورهای رومی ژرمنی قرار داده است. پذیرش عامل عینی سکونت به جای [[اقامتگاه]]، قابلیت پیشبینی در روابط بین المللی را افزایش میدهد. درعین حال با تمرکز بر رابطه نزدیک میان [[شخص|اشخاص]] و [[قانون]] قابل اعمال موجب ایجاد انعطاف در قواعد [[قواعد حل تعارض|حل تعارض]] میشود و برخالف [[تابعیت]] از اعمال مطلق قانون یک کشور معین جلوگیری مینماید. به علاوه [[دادگاه]] با اعمال ضابطه محل سکونت عادی غالباً به اعمال قواعد مادی [[قانون مقر دادگاه]] هدایت میشود و از مشکالت استناد و اثبات قانون خارجی رهایی مییابد. | ||
== کلیدواژه ها == | == کلیدواژه ها == | ||