نظریه شماره 7/1400/973 مورخ 1400/10/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره فروش محصولات دامی مظنون به قاچاق: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/973|شماره پرونده=1400-51-973 ک|تاریخ نظریه=1400/10/08}}

'''استعلام''': ۱- آیا مسؤولیت نگهداری و فروش کالاهای کشاورزی و نهاده های دامی همانند ذرت، جو، گندم، دانه های روغنی کنجاله های مربوط و کودهای شیمیایی که به ظن قاچاق توقیف می شود، حسب ماده ۵۳ قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب ۱۳۹۲ بر عهده سازمان جمع آوری و فروش اموال تملیکی است یا این که به جهت تخصصی بودن موضوع و لزوم نظارت سازمان جهاد کشاورزی بر فرایند توزیع این اقلام، فقط سازمان جهاد کشاورزی مسؤولیت نگهداری و فروش آن ها را بر عهده دارد؟

۲- اگر مطابق رای قطعی مرجع صالح، این گونه اقلام قاچاق محسوب شود، آیا فروش به بیش از نرخ مصوب و خارج از شبکه توزیع به صورت مزایده امکان پذیر است یا با توجه به این که موضوع موجب ایجاد دو نرخ برای این اقلام در جامعه می شود، باید با نرخ مصوب و در قالب شبکه فروش تعیین شده سامانه بازار گاه به فروش برسد؟

۱- اولا، مستنبط از تبصره های یک و دو ماده ۱۶ و نیز ماده ۱۷ آیین نامه اجرایی مواد ۵۵ و ۵۶ قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب ۱۳۹۵ با اصلاحات بعدی مصوب هیأت وزیران این است که صرف مظنون بودن کالا به قاچاق مجوز فروش آن نیست؛ مگر آن که کالای مظنون به قاچاق از مصادیق کالاهای موضوع تبصره ۲ ماده ۵۳ قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب ۱۳۹۲ با اصلاحات بعدی باشد که در این صورت، پس از اخذ مجوز فروش از مرجع رسیدگی کننده، به فروش می رسد.

ثانیا، با عنایت به صراحت مواد ۵۳ و ۵۵ قانون پیش گفته و مواد ۱۵، ۱۶، ۱۷، ۱۸، ۲۲ و ۲۳ آیین نامه یادشده، مسؤولیت نگهداری و فروش کالای قاچاق و مظنون به قاچاق (در موارد امکان فروش) به استثنای مواردی که خلاف آن در قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب ۱۳۹۲ با اصلاحات بعدی تصریح شده (نظیر تبصره ۳ و ۴ ماده ۵۳ این قانون)، با سازمان جمع آوری و فروش اموال تملیکی است.