۱۱٬۲۹۴
ویرایش
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رای وحدت رویه شماره ۲۳ مورخ ۱۳۴۴/۰۷/۲۶ هیئت عمومی دیوان عالی کشور ( | '''رای وحدت رویه شماره ۲۳ مورخ ۱۳۴۴/۰۷/۲۶ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (مطالبه اجور در مدت خیار از طرف انتقال گیرنده در معامله با حق استرداد):''' در موضوع اختلاف رویه حال میان شعبه اول و شعبه دوم [[دیوان عالی کشور]] راجع به استحقاق یا عدم استحقاق مطالبه [[اجور]] در مدت [[خیار]] از طرف [[انتقال گیرنده]] در [[معامله با حق استرداد]] نظر به [[ماده ۳۴ اصلاحی قانونی ثبت مصوب ۱۳۲۰|ماده (۳۴) اصلاحی قانونی ثبت مصوب مردادماه ۱۳۲۰]] که به موجب آن اصل وجه [[ثمن]] و اجور مال مورد معامله در مدت [[خیار]] متعلق حق انتقال گیرنده شناخته شده و نظر به ماده (۷۲۲) قانون آییندادرسی مدنی که به موجب آن در صورتی که مال مورد [[معامله]] در تصرف انتقال گیرنده باشد انتقال دهنده در مدت [[تصرف]] حق مطالبه [[اجرت المثل]] گیرنده ندارد. [[رأی]] شعبه دهم نتیجتاً مورد تأیید است. این رأی طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] در مورد مشابه لازمالاتباع است. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
[[ماده | * [[ماده ۳۴ اصلاحی قانونی ثبت مصوب ۱۳۲۰|ماده (۳۴) اصلاحی قانونی ثبت مصوب مردادماه ۱۳۲۰]] | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
[[معامله با حق استرداد]] | * [[بیع شرط]] | ||
* [[معامله با حق استرداد]] | |||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۴۴]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۴۴]] |