۱۰٬۷۳۹
ویرایش
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رای وحدت رویه شماره ۲۶ مورخ ۱۳۵۴/۳/۲۶ هیئت عمومی دیوان عالی کشور ( | '''رای وحدت رویه شماره ۲۶ مورخ ۱۳۵۴/۳/۲۶ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (منظور از کلمه کارمند در ماده(۷۹) قانون نیروهای مسلح و عدم حصر آن به همردیف از جهت استفاده از حقوق و مزایای چهارماه مرخصی استحقاقی):''' با توجه به تعریفی که از کارمندان در [[ماده ۳ قانون نیروهای مسلح|ماده (۳) قانون نیروهای مسلح]] به عمل آمده و اطلاق [[کارمند دستگاه اجرایی|کارمند]] به همردیفان و غیرنظامیان [[ماده ۵ قانون نیروهای مسلح|ماده (۵) همان قانون]] مسلم است که نظر مقنن از ذکر کلمه کارمندان در [[ماده ۷۹ قانون نیروهای مسلح|ماده (۷۹)]] قانون مذکور مطلق آنها بوده علیهذا همانطور که در [[رأی]] شعبه هفتم [[دیوانعالی کشور]] استدلال شدهاست حصر کلمه [[کارمند]] به همردیف در مورد استفاده از حق مذکور در ماده (۷۹) صحیح نمیباشد. این رأی طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] در موارد مشابه لازمالاتباع است. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
[[ماده ۵ قانون نیروهای مسلح]] | * [[ماده ۳ قانون نیروهای مسلح|ماده (۳) قانون نیروهای مسلح]] | ||
* [[ماده ۵ قانون نیروهای مسلح]] | |||
[[ماده ۷۹ قانون نیروهای مسلح]] | * [[ماده ۷۹ قانون نیروهای مسلح]] | ||
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] | |||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۵۴]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۵۴]] |