رای وحدت رویه شماره 629 مورخ 1377/10/29 هیات عمومی دیوان عالی کشور (مرجع تجدیدنظر، دادگاه های تجدیدنظر استان): تفاوت میان نسخه‌ها

'''رای وحدت رویه شماره ۶۲۹ مورخ ۱۳۷۷/۱۰/۲۹ هیات عمومی دیوان عالی کشور (مرجع تجدیدنظر، دادگاه‌های تجدیدنظر استان):'''منظور مقنن از ذکر جمله {مرجع تجدیدنظر، رای را نقض و رسیدگی می‌نماید} در تبصره ذیل [[ماده ۱۸ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب، مصوب ۱۳۷۳|ماده ۱۸ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب، مصوب سال ۱۳۷۳]]، مرجعی است که نسبت به [[دادگاه]] صادرکننده رایی که ادعای اشتباه در آن شده از حیث شان و مقام عالی‌تر باشد و با این کیفیت و نظر به [[اصل 161 قانون اساسی|اصل یکصد و شصت و یکم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] در خصوص حق نظارت [[دیوان عالی کشور]] بر اجرای صحیح قوانین در محاکم، چنانچه مرجع تجدیدنظر دعوایی، [[دادگاه تجدیدنظر استان]] باشد، مقامی که حق نقض [[رای]] صادره از آن دادگاه را دارد دیوان عالی کشور خواهد بود، خصوصاً که دادگاه صادر کننده رای، علی الاصول حق نقض رای خود را ندارد و چون دیوان عالی کشور مرجع نقض و ابرام است. علیهذا رای شعبه بیست و یکم دیوان عالی کشور درمقام اعمال بند ۲ ماده ۱۸ قانون مزبور و پس از تشخیص وجود اشتباه، در حدی که متضمن نقض حکم صادره از دادگاه تجدیدنظراستان همدان می‌باشد، موافق اصول و موازین قانونی تشخیص می‌گردد. این رای طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب سال ۱۳۲۸]] برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم الاتباع است.

* [[ماده ۱۸ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب 1373|ماده ۱۸ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب]]

* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب سال ۱۳۲۸]]

* [[اصل ۱۶۱ قانون اساسی|اصل 161 قانون اساسی]]