۱۱٬۲۹۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رای وحدت رویه شماره ۶۵۱ مورخ ۱۳۷۹/۸/۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور (مرجع صالح برای رسیدگی به جرایم اشخاص کمتر از ۱۸ سال تمام):''' | '''رای وحدت رویه شماره ۶۵۱ مورخ ۱۳۷۹/۸/۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور (مرجع صالح برای رسیدگی به جرایم اشخاص کمتر از ۱۸ سال تمام):''' [[ماده ۲۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۷۸|تبصره ماده ۲۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۷۸]] مقرر داشته که به کلیه [[جرم|جرایم]] اشخاص کمتر از ۱۸ سال تمام بر طبق مقررات عمومی در [[دادگاه اطفال و نوجوانان|دادگاه اطفال]] رسیدگی میشود و نظر به اینکه فلسفه وضع [[قانون]] [[دادگاه اطفال و نوجوانان|دادگاه اطفال]] مبتنی بر تربیت و تهذیب میباشد و نیز خصوصیات جسمی و روانی و اصل عدم مسؤولیت [[اطفال بزهکار]] ایجاب کرده که قانونگذار با رعایت قاعده حمایت از [[مجرم]] [[دادگاه]] خاصی را در مورد رسیدگی به مطلق جرایم آنها تشکیل دهد و با توجه به اینکه به موجب [[ماده ۳۰۸ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1378|ماده ۳۰۸ قانون]] مزبور، [[دادگاه عمومی و انقلاب|دادگاههای عمومی و انقلاب]] فقط بر اساس این قانون عمل مینمایند و کلیه قوانین و مقررات مغایر با این قانون نسبت به دادگاههای عمومی و انقلاب الغا گردیدهاست، لذا [[رای]] صادره از شعبه سوم [[دادگاه تجدیدنظر استان]] گلستان که با این نظر انطباق دارد به اکثریت آرای اعضای [[هیات عمومی دیوان عالی کشور]] قانونی و مطابق موازین شرعی تشخیص میشود. این رای بر طبق [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب سال ۱۳۷۸]] برای شعب [[دیوان عالی کشور]] و [[دادگاه|دادگاهها]] لازم الاتباع است. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == |