نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۴۳۵ مورخ ۱۴۰۲/۰۷/۰۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره جلوگیری از ملاقات طفل توسط یکی از والدین: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/435|شماره پرونده=1402-9/1-435ح|تاریخ نظریه=1402/07/03}}

'''نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۴۳۵ مورخ ۱۴۰۲/۰۷/۰۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام:''' در دادگاه خانواده حکم بر محکومیت زوجه به تحویل طفل جهت ملاقات با زوج صادر شده است و به رغم اخطاریه های متعدد و صدور هشت بار اذن ورود به منزل، به دلیل مخفی کردن طفل امکان اجرای رأی دادگاه فراهم نشده است و محکوم له مستند به مواد ۴۰ و ۴۱ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱، صدور برگ جلب محکوم علیه را درخواست کرده است؛ آیا این درخواست قابلیت پذیرش دارد؟

چنانچه به موجب رأی قطعی، حضانت طفل به یکی از والدین سپرده شده و برای والد دیگر، حق ملاقات تعیین شود؛ اما فردی که عهده دار حضانت است از اجرای حکم ملاقات استنکاف ورزد، بازداشت موضوع ماده ۴۰ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ قابلیت اعمال ندارد؛ زیرا این ماده ناظر به ضمانت اجرای حکم حضانت است؛ اما مجازات چنین فردی در راستای اعمال ماده ۵۴ قانون پیش گفته در صورت شکایت ذی نفع وفق مقررات آیین دادرسی کیفری بلامانع است و همچنین ذی نفع ملاقات می تواند مطابق ماده ۴۱ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ درخواست واگذاری حضانت را بنماید. بر این اساس، در فرض سؤال صدور دستور جلب حاضن مستنکف از اجرای حکم ملاقات به استناد مواد ۴۰ و ۴۱ قانون یاد شده، موضوعا منتفی است.